بررسي تاثير حركات نرمشي برنامه ريزي شده در كاهش اختلالات اسكلتي عضلاني و فرسودگي شغلي در بين كاربران كامپيوتر

مقدمه: اختلالات اسكلتي- عضلاني مرتبط با كار عمده‌ترين عامل از دست رفتن زمان كار، افزايش هزينه‌ها و آسيب ها ي انساني نيروي كار به شمار مي‌آيند. هدف از انجام اين مطالعه بررسي تاثير استفاده از حركات نرمشي برنامه‌ريزي شده در كاهش اختلالات اسكلتي عضلاني و فرسودگي شغلي در كاربران كامپيوتر بود. روش‌‌ها: در اين مطالعه تاثير حركات نرمشي با استفاده از نرم افزار بر روي 87 نفر كاربر كامپيوتر بررسي شد. جهت بررسي اختلالات اسكلتي عضلاني و فرسودگي شغلي در ابتدا و بعد از استفاده از نرم افزار به ترتيب از پرسشنامه نورديك و فرسودگي شغلي مزلچ استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 موردتجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل ازآمار توصيفي نشان داد كه اختلالات اسكلتي- عضلاني پس از مداخله در تمام قسمت‌هاي بدن به ميزان 43/26? كاهش يافته و بيشترين كاهش اختلالات نيز در ناحيه كمر با درصد فراواني برابر 6/4% به دست آمد. نتايج حاصل از مطالعه نشان داد كه اعمال مداخله بر روي كاهش اختلالات اسكلتي عضلاني در تمام بدن از نظر آماري معني‌دار بود (05/0 P < ). همچنين آزمون Pair T-test نشان داد كه متغيير فرستودگي شغلي پس از مداخله كاهش معني‌داري نشان نداد (05/0 P > ). نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده از مطالعه نشان داد كه استفاده از حركات نرمشي برنامه‌ريزي شده باعث كاهش اختلالات اسكلتي عضلاني در يك دوره شش ماهه در كاربران كامپيوتر شد. اين كاهش بجز قسمت دست، در بقيه قسمت هاي اسكلتي عضلاني شامل گردن، شانه، كمر و … مشاهده شد. اما اين مطالعه نشان داد كه استفاده از حركات نرمشي برنامه ريزي شده باعث كاهش فرسودگي شغلي و زيرمقياس هاي آن در بين كاربران كامپيوتر نشد.