بررسي اثر كوتاه مدت مواجهه با ارتعاش با شتاب‌هاي مختلف در فركانس 7-3 هرتز بر توانايي‌هاي شناختي توجه

مقدمه: نقص در توجه و تمركز، يكي از علل بزرگ سوانح ترافيكي محسوب مي‌شود و علت بين 20 تا 50? سوانح شامل شكل‌هايي از كم‌توجهي و حواس پرتي است. توجه و تمركز به عنوان يك مولفه‌شناختي بسيار مهم در رانندگي ايمن محسوب مي‌شود. همچنين مطالعات نشان داده‌اند كه ارتعاش به عنوان يكي از مهم‌ترين عوامل فيزيكي در تمامي وسايل نقليه وجود دارد. تاكنون مطالعه سازمان يافته‌اي تاثير ارتعاش بر عملكرد شناختي خصوصاً توجه و تمركز را مورد بررسي قرار نداده است. اين مطالعه با اين هدف طراحي شده است كه با استفاده از آزمون‌هاي عصب روان‌شناختي اثر ارتعاش بر توجه و تمركز را بسنجد. روش‌‌ها: در اين پژوهش 25 دانشجوي مرد، در چهار مرحله شامل: شتاب كم (2m/s53/0)، متوسط (2m/s81/0)، زياد (2m/s12/1) و بدون مواجهه با ارتعاش (وضعيت كنترل) بر اساس استاندارد 1-2631ISO و با فركانس ثابت 7-3 هرتز، آزمون‌هاي توجه انتخابي و توجه توزيع شده را درحال نشستن بر روي دستگاه شبيه ساز ارتعاش انجام دادند. آناليز نتايج با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 انجام گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه اثر ارتعاش بر زمان واكنش توجه انتخابي افراد مورد مطالعه معني‌دار نيست. ارتعاش باعث كاهش معني‌دار تعداد پاسخ‌هاي صحيح توجه انتخابي و كاهش معني‌دار زمان واكنش توجه توزيع شده مي‌گردد. همچنين موجب افزايش معني‌دار تعداد پاسخ‌هاي صحيح توجه توزيع شده مي‌شود (05/0P?). نتيجه‌گيري: در اين مطالعه معلوم شد كه ارتعاش توانايي پايداري توجه افراد مورد مطالعه را مختل مي‌كند. همچنين موجب افزايش سرعت و دقت سيستم پردازش اطلاعات افراد مورد مطالعه مي‌شود. به نظر مي‌رسد در بلند مدت ارتعاش مي‌تواند موجب خواب آلودگي فرد و عدم حفظ توجه در طول زمان رانندگي شود.