رابطه زبان و ژنتيك و يافته‌هاي جديد علمي در مورد ژن زبان

Language and Genetics and the New Findings of Scholars about Language Gene

در پانزده سال اخير اين مسيله كه آيا زبان پايه ژنتيكي دارد يا خير به شدت مورد توجه زبان‌شناسان قرار گرفته است. علت اين توجه هم پيدا شدن خانواده‌اي بود كه نيمي از اعضاي آن در سه نسل داراي مشكلات زباني بودند. طبيعتاً مسيله تكرار يك بيماري در نسلهاي متفاوت در يك خانواده اين ايده را به ذهن متبادر مي‌كند كه مسيله بايد مربوط به ژنها باشد. مقاله حاضر به بررسي مطالعاتي مي‌پردازد كه بالاخص درباره اعضاي اين خانواده براي اثبات يا رد نظريه ژنتيكي بودن زبان انجام گرفته است و نتايج اين تحقيقات را پيش روي خوانندگان قرار مي‌دهد. با توجه به يافته‌هاي كنوني، با وجود شواهدي كه در تاييد دخالت احتمالي ژنها در زبان آموزي وجود دارد، به نظر نمي‌رسد بتوان ادعا كرد كه ژني مختص زبان پيدا شده است؛ فقط مي‌توان گفت ژني يافت شده است كه با زبان ارتباط دارد. بدين صورت كه اختلال در كار آن سبب بروز برخي اختلالات زباني مي‌شود؛ اما حتي اينكه آيا اين اختلالات عارضه اوليه حاصل از اختلال در اين ژن هستند يا عارضه ثانويه كاملاً معلوم نيست.

In the recent 15 years the question of genetic basis of language has attracted a lot of attention, especially among the linguists who are working on biolinguistics. The reason why was that a family was found whose in the half of the members some language disorders were observed. Naturally when it’s the matter of occurrence of a case in different generations, it comes to the mind that something related to the genes should be involved in. In this paper the findings of different scholars in this case and the results we can get from these findings have been presented. Although there are some evidences which protect the idea of involving the genes in language acquisition in human beings, we can’t claim that the complicated and vital phenomenon like language can be emerged by the activity of a single gene in the human body. It can be just said that a gene has been found which has a kind of relationship with language in the way that if something goes wrong with that, some language disorders will appear but it’s not quite clear whether these disorders are the primary or secondary complication of the gene impairment.