مفهومي نو از زبان‌شناسي كاربردي

Towards a Reconceptualization of Applied Linguistics

دانش زبان‌شناسي كاربردي در طول تاريخِ طولاني حياتش زير و بم‌هاي زيادي متحمل شده است. ‌آنچه در اينجا ترجيحاً از آن به‌ نام حركت تكاملي زبان‌شناسي كاربردي ياد مي‌گردد، در سال 1940 و با ديدگاه مثبت گرايانه (پوزي تيويست) از زبان‌شناسي كاربردي آغاز شد؛ اما در سال 1960، دانش زبان‌شناسي كاربردي به سمت مثبت گرايي فراگير گرايش يافت و دوره موسوم به الگوي قالبي توسعه يافته از ميان اين تلاشها سر برآورد. سومين دوره مطالعات و تلاشهاي زبان‌شناسي كاربردي به دهه 70 تعلق دارد و اغلب به‌ نام رويكرد واسطه‌اي يا الگوي چند زمينه‌اي شناخته مي‌شود. تحقيق فراگيري زبان دوم مرحله بعدي تلاشها در زمينه زبان‌شناسي كاربردي را تشكيل مي‌دهد. اين مرحله در طول دهه 80 رواج داشت. پنجمين مرحله مطالعات زبان‌شناسي كاربردي با عنوان ساختارگرايي در دهه 90 پديدار گشت. بالاخره دوره پاياني مطالعات زبان‌شناسي كاربردي از فعاليتهاي پساساختاريِ اخير نشات گرفته و هنوز هم به‌عنوان جنبه‌اي غالب كه از طريق آن مطالعات انتقادي متعددي شكل يافته‌اند، مطرح است. نكته‌اي كه نبايد از ذهن دور داشت اين است كه زبان‌شناسي كاربردي يك زمينه علمي مسيله محور و مبتني بر جهان واقع است. آخرين نكته اينكه مفهوم مطالعات انتقادي به‌ويژه زبان‌شناسي كاربردي انتقادي، مسيله‌اي است كه مستلزم بررسي عميق‌تر و تفكر بيشتر است.

The field of applied linguistics has witnessed several ups and downs during its long history of existence. What is preferably referred to here as the evolutionary movement of applied linguistics, commenced in the 1940s and with the positivist view of applied linguistics. In the 1960s, however, the field was inclined towards extensive positivism and the phase of extended paradigm model arose out of these attempts. The third phase of applied linguistics studies and endeavors belongs to 1970s and is mostly referred to as the mediatory approach or multi-disciplinary model. Second language acquisition research constitutes the next stage of applied linguistics attempts. This phase was dominant during the 1980s. The fifth step of applied linguistics studies is that of constructivism coming to the scene in 1990s. Finally, the last era of applied linguistics studies emerged out of the recent post-structuralist attempts and it is still the dominant aspect through which several critical studies have been configured. A point to be borne in mind is that applied linguistics is a problem-based and real-life oriented discipline. Last but not the least, the concept of critical studies, especially critical applied linguistics is a matter requiring to be probed with more depth and contemplation.