مقايسه شدت‌هاي مختلف فعاليت هوازي حاد بر غلظت ويسفاتين پلاسما و مقاومت به انسولين در مردان چاق مبتلا به ديابت نوع دو

COMPARISON OF ACUTE AEROBIC EXERCISE IN DIFFERENT INTENSITIES ON PLASMA VISFATIN CONCENTRATION IN TYPE 2 DIABETIC MALES

مقدمه: هدف از اين تحقيق مقايسه شدت‌های مختلف فعاليت هوازی حاد بر غلظت ويسفاتين در مردان مبتلا به ديابت نوع دو بود. روش‌ها: تعداد 10 آزمودنی مبتلا به ديابت نوع دو (ميانگين±انحراف معيار؛ سن، 6/3±6/52 سال ؛ قد، 7/6± 3/171 سانتيمتر؛ وزن 7/4±58/87 كيلو‌گرم) در تحقيق حاضر شركت كردند. در جلسه اول سنجش‌های آنتروپومتريكی، تركيب بدنی و اوج اكسيژن مصرفی(VO2peak) آزمودنی‌ها اندازهگيری شد. در جلسات دوم تا چهارم آزمودنيها پس از حداقل 10 ساعت ناشتايی در يك طرح متقاطع با سه شدت %40 ، %60 و %80 اوج اكسيژن مصرفی، طی سه جلسه به فاصله يك هفته روی تردميل دويدند. هزينه انرژی هر جلسه فعاليت 300 كيلو كالری بود. نمونه خونی قبل از فعاليت، بلافاصله و 24 ساعت پس از هر شدت فعاليت برای اندازه‌گيری سطوح ويسفاتين، گلوكز و انسولين جمع آوری شد. يافته‌ها: نتايج تحقيق نشان داد كه هيچ يك از اثرات اصلی زمان نمونه‌گيری و فعاليت و اثر تعاملی زمان نمونه‌گيری × فعاليت بر سطوح ويسفاتين، گلوكز، انسولين و شاخص مقاومت به انسولين (HOMA-IR) معنيدار نبود (05/0< p). همچنين نتايج آزمون همبستگی پيرسون نشان داد بين مقدار تغييرات ويسفاتين و انسولين در شدت‌های مختلف فعاليت ارتباط معنی‌داری وجود داشت (05/0> p). نتيجه‌گيری: بر اساس نتايج حاضر می‌توان نتيجه‌گيری كرد كه در فعاليت‌های هوازی با هزينه انرژی برابر (300 كيلو كالری)، شدت فعاليت بر سطوح ويسفاتين بلافاصله بعد و 24 ساعت بعد از فعاليت اثرگذار نمی‌باشد.

Background: The purpose of this study was to compare three intensities of acute aerobic exercise on plasma visfatin concentration in type 2 diabetic males. Methods: Ten men with type 2 diabetes (mean ± SD; age 52.6 ± 3.6 years, height 171.3 ± 6.7 cm, Weight 87.58 ± 4.7 kg) participated in the study. In the first session, anthropometric measurements, body composition, and peak oxygen uptake (VO2peak) was measured in all subjects. In the next sessions, subjects completed three acute aerobic exercises on separate days in a crossover design. The three exercise trials performed at intensity of 40%, 60%, and 80% VO2peak after fasting for at least 10 hours. Energy expenditure was 300 kcal for each exercise trial. Blood samples before exercise, immediately after and 24 hours after exercise were collected for measuring visfatin, glucose and insulin. Results: The results showed no significance interaction (p>0.05) between exercise and sampling time. This analysis also revealed significance in the main effects (p>0.05) of the two factors (exercise and sampling time). Pearson correlation showed that there was significant relationship between visfatin and insulin (p<0.05). Conclusion: According to the present results, we can conclude that acute aerobic exercise at different intensities with 300 kcal energy expenditure will not change visfatin levels in type 2 diabetes.