عوامل موثر بر رشد حرفه اي اعضاي هييت علمي و ارايه راهكارهايي براي بهبود آن

Effective elements on professional development of faculty members and ways to improve it

پژوهش حاضر با هدف بررسي عوامل موثر بر رشد حرفه اي اعضاي هييت علمي و ارايه راهكارهايي براي بهبود آن انجام شد. از روش پژوهش توصيفي علّي – مقايسه اي و پرسشنامه محقق ساخته براي جمع آوري داده ها استفاده شد. جامعه آماري 17787 نفر عضو هييت علمي تمام وقت دانشگاههاي وابسته به وزارت علوم، تحقيقات و فناوري بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده چند مرحله اي 531 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از مجموع 531 نفر پاسخ دهنده 53 نفر در گروه هييت علمي موفق، 57 نفر در گروه هييت علمي ناموفق و 421 نفر در گروه هييت علمي در حال گذار قرار گرفتند. همچنين، در آزمونهاي استنباطي از تحليل واريانس و آزمونF و آزمون تعقيبي شفه استفاده شد. يافته ها نشان داد كه بين اعضاي هييت علمي موفق و ناموفق از نظر مولفه هاي روابط و تعاملات علمي و گروهي، جامعه پذيري سازماني، شيوه تصميم گيري در گروه علمي مربوط و عوامل ساختاري تفاوت معنادار وجود دارد. گروههاي ناموفق بيش از گروههاي موفق و در حال گذار به آموزش اهميت مي دهند. همچنين، دو گروه موفق و ناموفق برحسب متغير جامعه پذيري سازماني و به ويژه زيرمولفه فرايند آماده سازي و هماهنگي اوليه با يكديگر تفاوت معنادار داشتند. مقايسه دو گروه هييت علمي موفق و ناموفق برحسب ميزان تعاملات و روابط علمي آنها نشان داد كه گروه موفق به طور معنادار بيشتر از گروه ناموفق داراي تعاملات و روابط علمي هستند.

The current study was carried out with the purpose of reviewing effective factors on professional development of faculty members and proposing some strategies for its improvement. A causal-comparative descriptive research method was used, and a researcher-made questionnaire was utilized for data collection. The statistical population of the study included 17787 full time faculty members of the universities affiliated with the Ministry of Science, Research and Technology, of which 531 individuals were selected based on multistage stratified random sampling. Out of 531 respondents, 53, 57 and 421 persons were placed in three groups of successful, unsuccessful and in transition faculties, respectively. Variance analysis, F test and Scheffe test were employed to analyze data. Results showed that there was a significant difference between successful and unsuccessful faculty members in terms of relationships, and group and scientific interactions factors, organizational socialization, methods of decision making in the related scientific group and structural factors. Unsuccessful groups put more emphasis on teaching compared to successful and in transitions groups. In addition, successful and unsuccessful groups had significant differences with each other based on organizational socialization variable and specially sub-factor of preparation and primary coordination process. Comparison between the successful and unsuccessful groups, based on their degree of interaction and scientific relationships, showed that the successful group had significantly more interactions and scientific relationships compared to the unsuccessful group. Keywords: Faculty members, Professional development, Improvement