تدريس به روش حل مساله بر اساس نظريه شونفيلد و سنجش ميزان اثر بخشي آن

Teaching via Problem Solving Based on Schoenfeldʹs Theory and Measure its Effectiveness

: اين مقاله تدريس به روش حل مساله را با تاكيد بر نظريه حل مساله رياضي شونفيلد بررسي مي كند و هدف آنتعيين تاثير اين طريق بر بهبود باورهاي دانش‌آموزان در زمينه حل مساله و اثر بخشي آن در افزايش فعاليت هاي گروهي و مهارت حل مساله آنان است؛ كه به شيوه نيمه تجربي با گروه آزمايش و گواه، در دوره دبيرستان مورد بررسي قرار گرفته است. معلم گروه آزمايش تحت آموزش نظريه حل مساله رياضي شونفيلد به صورت يك دوره ضمن خدمت قرار گرفته‌است و معلم گروه گواه، آموزشي دريافت نكرده است. از پيش آزمون و پس آزمون براي سنجش پيشرفت حل مساله دانش‌آموزان و از پرسش نامه براي سنجش باورها و ميزان فعاليت گروهي آنها در قبل و بعد از آموزش استفاده شده است. نتايج تحليل آزمونt نشان مي‌دهد كه ميان تدريس حل مساله بر اساس نظريه شونفيلد و فعاليت گروهي دانش‌آموزان در زمينه حل مساله (01/0p < و595/3t=)، و همچنين مهارت حل مساله رياضي (05/0p < و567/3t=)، در فراگيران تفاوت معنادار (در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه) وجود دارد. نتايج تحليل آزمونu نشان مي دهد كه ميان تدريس به روش حل مساله بر اساس نظريه شونفيلد و باورهاي دانش‌آموزان (01/0 p < و349/4- z=)، تفاوت معني‌دار (در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه) وجود دارد.

This investigation studies teaching via problem solving with emphasis on Scheonfeldʹs problem solving theory. The purpose of this study was to determine the effectiveness of training via problem solving based on Schoenfeldʹs mathematical problem solving theory on improving the studentʹs beliefs in problem solving and increasing the groupʹs activities and studentʹs mathematical problem solving skills. This research has been studied at high school level with two randomly chosen groups of subject one control and one experimental group. The experimental groupʹs teacher had been trained in a period of mathematical problem solving based on Schoenfeldʹs theory and the control groupʹs teacher had not received any instruction. Pre and post-test was used to measure the progress of students in problem solving. A questionnaire was used to measure their beliefs and group activity before and after the training. The results of a t-test show significant differences between teaching via problem solving based on Schoenfeldʹs theory and studentʹs group activity (t=3.595, p < 0.01) and problem solving ability (t=3.567 , p < 0.05). The analysis of u test shows there were significant relationships between teaching via problem solving based on Schoenfeldʹs theory and studentʹs beliefs (z=-4.349 , p < 0.01).