عوامل محيطي و روانشناختي- اجتماعي همبسته با فعاليت جسماني در اوقات فراغتِ دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر كرمانشاه

Environmental and psychosocial variablescorrelated with leisure time physical activity among Kermanshah’s high school female students

از آنجا كه نوجواني دوره‌اي مهم از عمر است كه الگوهاي رفتاري مربوط به سبك زندگي در اين دوره مي‌تواند به مراحل بزرگسالي منتقل شود، از اين‌رو، شناخت عوامل مرتبط با فعاليت جسماني در نوجوانان براي كارآمدسازي برنامه‌هاي مداخله‌اي در ايجاد سبك زندگي فعال داراي اهميت است. هدف اين پژوهش، آزمون عوامل رواني- اجتماعي و محيطي در پيش‌بيني فعاليت جسماني در يك نمونه تصادفي از دانش‌آموزان دختر مقاطع تحصيلي متوسطه شهر كرمانشاه بود. شركت‌كنندگان شامل 307 دانش‌آموز در كلاس‌هاي اول تا سوم دبيرستان بودند. از چهار پرسشنامه براي اكتشاف رابطه احتمالي متغير هاي محيطي، رواني و اجتماعي با فعاليت جسماني دختران نوجوان استفاده شد. داده‌ها از طريق همبستگي و مدل معادلات ساختاري موردتحليل قرار گرفت. نتايج مويد آن بود كه همه متغيرهاي محيطي و رواني- اجتماعي، به‌طور معني‌داري با هم همبستگي متقابل داشته و با فعاليت جسماني رابطه معناداري دارند. كليه شاخص‌هاي برازش مدل در دامنه قابل قبول بود و به‌ترتيب عوامل حمايت اجتماعي (دوستان)، خودكارآمدي فعاليت جسماني و دسترسي به محيط ورزشي داراي ضريب تاثير معنادار و پيش‌بيني‌كننده فعاليت جسماني در اوقات فراغت بودند.

Because adolescence is a period of life that lifestyle behaviors in these courses can be transferred to the adult stage, hence, understanding the factors associated with adolescentsʹ physical activity intervention strategies for the efficient creation of an active lifestyle is important. The purpose of this study was to test the environmental and psychosocial variables in predicting the leisure time physical activity behavior among a random sample of high school students in Kermanshah. Participants included 307 female students enrolled in the 1th to 3th high school grades. Four questionnaires were used to explore possible associations between environmental and psychosocial variables and physical activity among female adolescents. Data were analyzed using correlation analysis and structural equation modeling. Results indicated that all of the environmental and psychosocial variables showed statistically significant intercorrelations, and were clearly correlated with physical activity behavior. The proposed model had an excellent fit for exploring relationships among environmental and psychological variables with physical activity behavior.