كردهاي سوريه: الگوي سنجش وزن اقليت

Syriaʹʹs Kurds: a Model for Weighing a Minority

در پي وقوع درگيري بين نيروهاي دولتي، سلفي‌ها و كردهاي سوريه و درنهايت تشديد و تطويل بحران داخلي سوريه (2013-2011)، نقش و رويكرد كردهاي سوريه در معادلات سياسي اين كشور مورد توجه زيادي قرار گرفته است. كردهاي سوريه در حال حاضر كنترل سياسي و اداري بيشتر مناطق كردنشين را در دست گرفته‌اند و در قالب دو جنبش «شوراي ملي كردهاي سوريه» و «شوراي خلق غرب كردستان» در پي كسب آزادي و حقوق مدني خود هستند. در اين ميان، بررسي واقع‌بينانه بودن خواسته‌هاي كردها با توجه به ظرفيت‌ها و دشواري‌هاي پيش‌روي آنها در تحولات آتي سوريه مسيله‌اي بسيار مهم است. واقعيت اين است كه در سال‌هاي پس از 2003 و با تثبيت جايگاه كردهاي عراق در سطح داخلي اين كشور، موجي از تقاضاها از سوي كردهاي سوريه براي دفاع و ابراز هويت خود به نقطه حساسي رسيده است. اما در مسير تحرك كردهاي سوري براي كسب خواسته‌هايشان مانند اداره محلي مناطق و يا ايجاد منطقه فدرال در مناطق كردنشين مجموعه‌اي از دشواري‌هاي داخلي، منطقه‌اي و بين‌المللي وجود دارد. پيچيدگي‌‌هاي منطقه‌اي و الزامات بين‌المللي، اكنون موضوع كردها را به يك مسيله تبديل كرده است. در مقاله حاضر، راه‌حل‌هاي احتمالي اين مسيله وارسي مي‌شود و بر اين پرسش تمركز مي‌كنيم كه با توجه به مجموعه‌اي از پتانسيل‌ها و دشواري‌‌هاي سخت‌افزاري و نرم‌افزاري، كردهاي سوريه كدام‌يك از گزينه‌هاي ادغام، خودمختاري و استقلال را در پيش دارند؟ طبيعي است كه پردازش و آزمون هريك از سناريوها مستلزم الگويي مناسب و داده‌هاي گوناگون و جديد است. بر همين اساس از «الگوي سنجش وزن اقليت‌هاي قومي» بهره خواهيم گرفت تا اين فرضيه را مورد آزمون قرار دهيم كه قابليت‌هاي سخت‌افزاري و نرم‌افزاري كردهاي سوريه در كنار ملاحظات امنيتي قدرت‌هاي دخيل در امور سوريه، مانع استقلال و نيز باعث كم‌رنگ شدن احتمال خودمختاري كردهاي سوريه شده و آن‌ها را به‌سمت خوشه‌اي پرتوان در قالب جمهوري عربي سوريه سوق مي‌دهد.

Following clashes between governmental forces, Salafis and Syriaʹs Kurds and the intensification and extension of internal crisis in Syria (2011-1013), the role and approach of Syriaʹs Kurds in the political equations of this country have been attracted much attention. At the present time, Syriaʹs Kurds have gained the political and administrative control of most Kurdish regions in Syria and seek their freedom and civil rights in the framework of two movements, "the Kurdish National Council" and " the Peopleʹs Council of Western Kurdish". However, examining the objectivity of Kurdsʹ demands given their capacities and difficulties is of great importance. The fact is that during the years followed 2003 which witnessed the consolidation of Iraqi Kurdsʹ status in the political structure of Iraq; Syriaʹs Kurds put forward their demands much more vehemently. However, there are a range of internal, regional and international problems on the way of the realization of their demands regarding having autonomy to manage their local affairs or creating a federal region. These regional complexities and international imperatives have now turned the issue of Kurds into a complicated problem. This article tries to study the possible solutions for this problem and focusses on the question that given the combination of potentials and hardware and software difficulties, what is the best option for Syriaʹs Kurds: integration, autonomy or independence? Naturally, processing and testing of each scenario require an appropriate model and various new dates. For this reason, we use " the model of weighing ethnic minorities" to test the hypothesis that "hardware and software capacity of Syriaʹs Kurds along with the security considerations of powers involved in Syriaʹs affairs have created an obstacle against their independence and have undermined the possibility of their autonomy leaving no choice for them but to integrate into the Syrian Arab Republic.