الگوسازي صلاحيتهاي اعضاي هييت‌علمي براي آموزش پايداري با استفاده از تحليل پوياييهاي سيستم

Modeling faculty members’ competencies for sustainability education by using system dynamics analysis (case study: University College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran

تحقيق حاضر به‌منظور بررسي مسيله عدم ارتقاي صلاحيتهاي اعضاي هييت‌علمي براي آموزش پايداري و ارايه راهكارهايي براي بهبود آن صورت گرفته است. با توجه به ماهيت مسيله از روش تحليل پوياييهاي سيستم استفاده شد. بر اساس مراحل روش تحقيق، پيمايشي در ميان اعضاي هييت‌علمي پرديس كشاورزي و منابع‌طبيعي دانشگاه تهران با سابقه كار 20 سال و كمتر از طريق پرسشنامه و مصاحبه انجام شد. به‌منظور تشريح مسيله تحقيق و تدوين فرضيات پويا از تحليل لايه لايه‌اي علّتها استفاده شد. بر مبناي شناخت مسيله، الگوي پوياي صلاحيتهاي اعضاي هييت‌علمي براي آموزش پايداري تدوين شد كه با آن مسيله تحقيق توصيف و با استفاده از شبيه‌سازي، رفتار آن در افق زماني 20 سال آينده پيش‌بيني مي شود. الگو داراي هشت حلقه بازخوردي تقويت‌كننده و چهار حلقه باخوردي متعادل‌كننده است. پس از اطمينان از اعتبار الگو، شش سازكار براي ارتقاي صلاحيتهاي اعضاي هييت‌علمي از بطن الگو استخراج شد و به منظور بررسي آثار آنها بر مسيله، در محيط شبيه‌سازي و آزمون شدند. اين سازكارها شامل در نظر گرفتن دو واحد درسي اجباري براي دانشجويان تازه وارد در خصوص آشنايي با مفاهيم پايه صلاحيتهاي پايداري، برگزاري دوره‌هاي آموزشي ـ مهارتي در خصوص راهبردهاي مناسب آموزش پايداري ويژه اعضاي هييت‌علمي، بازنگري در محتواي دروس تخصصي الزامي رشته‌هاي مختلف آموزشي، برگزاري جلسات گفت و گوي راهبردي، تغيير نظام ارتقاي اعضاي هييت‌علمي از طريق در نظر گرفتن امتيازهاي ويژه براي تحقيقات مبتني بر پايداري و تغيير نظام ارتقا مبتني بر فرايندهاي آموزشي هستند.

This study has been conducted in order to analyze the subject of lack of promotion of faculty members’ competencies for sustainability education and to present the mechanisms for improvement of problem. The method of system dynamics analysis was used because of the nature of the problem. Based on the steps of research method, a survey of faculty members with less than 20 years experience were implemented in the University College of Agriculture and Natural Resources, University of Tehran. The causal layered analysis was used to explain research problem and formulate dynamic hypotheses. Based on the recognition of the problem, dynamic model of faculty members’ competencies for sustainability education was developed that describes and predicts the behavior of research problem by simulating for the next 20 years. The model includes eight reinforcing and four balancing feedback loops. After ensuring the validity of the model, for enhancing faculty members’ competencies, six mechanisms were elicited and tested in simulated environment in order to study their effects on the problem. Six mechanisms include: taking a compulsory course to familiarize freshman students with the basic concepts of sustainability competencies, holding educational-skill courses concerning appropriate strategies for sustainability education for faculty members, revising compulsory specialized outlines of educational disciplines, holding meetings of strategic dialogue, changing faculty members’ promotion system through taking special advantages to sustainability researches, and changing promotion system based on the educational processes.