بررسي سير رشد و ساختار تشكيلاتي جنبش اخوان المسلمين (بين سالهاي 1928 تا 1952م)

Illustrating growth and organizational structure of Ekhvan Almoslemin’s movement (1928-1952)

به ‎دنبال سقوط خلافت، ايجاد يك ساختار و تشكيلات نوين مذهبي ضروري به نظر مي‎رسيد، تا بتوان بر پايه آن به احياي نظام خلافت پرداخت. شايد حسن ‎البنا نخستين فردي بود كه به اهميت انجام كار تشكيلاتي پي ‎برد و با استفاده از نبوغ خود در امر مديريت، به سازماندهي انجمن مشغول شد. فعاليتهاي انجمن حتي به مرزهاي مصر هم محدود نشد و به سرعت به جذب نيرو در ديگر كشورها مانند سومالي، سوريه، لبنان، سودان، اردن، فلسطين، مراكش، عربستان سعودي، عراق، فرانسه، بحرين و هند پرداخت. انجمن در همان سالهاي اوليه تاسيس جنبش، اقدام به تدوين و انتشار اولين قانون اساسي خود نمود و به ايجاد ستادهاي مختلفي براي دستيابي به اهداف خود در زمينه‎هاي گوناگون مبادرت ورزيد. آنها علاوه بر اين ستادها، به سازماندهي اعضا در گروههاي پيشاهنگي و گشت سيار، گردانها و سرانجام سازمان ويژه پرداختند.

After fall of the Caliphate, establishment of a structure and a new religious organization it seems necessity to could revive a Caliphate system on its bases. Perhaps Hasan Albanna was the first person who became aware of the importance of organizational systems and with using his ingenuity in management tasks engaged with organizing the Association. Activities of this Association did not limited in Egypt boundaries and rapidly started to attracted new manpower in other countries such as Somalia, Syria, Lebanon, Sudan, Jordan, Palestine, Morocco, Saudi Arabia, Iraq, France, Bahrain and India. The Association in first years of its establishment of the movement started to publish and compilation its own fundamental law and they undertake different headquarters in various fields for achieving to their goals. They addition to these headquarters, embarked to organizing members in scouts groups, mobile excursions, battalion and finally special organization.