تاثير سلامت روان بر رضايت شغلي كاركنان و مديران آموزشكده هاي فني و حرفه اي استان البرز

Investigating the Effect of Mental Health on Managersʹʹ and Staffsʹʹ Job Satisfaction in Technical and Vocational Colleges in Alborz Province

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير سلامت روان بر رضايت شغلي كاركنان و مديران آموزشكده هاي فني و حرفه اي استان البرز به روش همبستگي از نوع توصيفي اجرا شد. جامعه آماري اين پژوهش كليه مديران و كارمندان آموزشكده هاي فني و حرفه اي در استان البرز به تعداد 214 نفر بود. نمونه آماري به روش سرشماري انتخاب و تعداد آن مساوي جامعه آماري مي باشد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سلامت روانGHQ و پرسشنامه شاخص توصيف شغلي JDI است. داده ها به كمك آمار توصيفي و آمار استنباطي تجزيه و تحليل شد. يافته ها نشان داد كه، بين سلامت روان و رضايت شغلي كاركنان و مديران رابطه معكوس و معناداري وجود دارد. هم چنين بين سلامت رواني كاركنان و مديران در ابعاد، علايم جسمي، اضطراب، كاركردهاي اجتماعي و افسردگي و رضايت شغلي آنان رابطه معكوس و معناداري مشاهده شد.

The current study is conducted in an attempt to investigate the effect of mental health about job satisfaction among managers and staffs in technical and vocational colleges in Alborz province on the basis of descriptive correlation method. The population comprises all managers and employees of technical and vocational colleges in Alborz province who were 214 participants. The sample is selected on the basis of census method which is equal to the statistical population. The data collection tool is the questionnaire of mental health (GHQ) and Job Description Index questionnaire. The data is analyzed and discussed according to descriptive and inferential statistics. The obtained results revealed that there is a meaningful and reverse relationship between the mental health and job satisfaction among managers and employees. In addition, there is a significant and reverse relationship between mental health in the dimensions of physical symptoms, anxiety, social dysfunction and depression and job satisfaction.