بررسي تطبيقي مضامين هستي شناسانه عبدالله البَرَدوني و جلال الدين مولوي

A comparative analysis between antological themes of Abdullah al-Baradouni and Jalal ad-Din Mawlawi

عبدالله البردوني و جلال الدين مولوي، مضامين هستي شناسانه مشتركي در اشعارشان دارند؛ از جمله اين مضامين، آزادي، حيرت، غربت و مرگ است. در سه مفهوم آزادي، حيرت و مرگ، شباهت هاي فراواني ميان دو شاعر ديده مي شود و دو شاعر با يك رويكرد عرفاني محض اين مفاهيم را مطرح كرده اند، مفهوم غربت در شعر مولوي بار عرفاني دارد و در شعر بردوني گاه عرفاني است و گاه با رويكردي اگزيستانسياليستي مطرح مي شود. آزادي در شعر دو شاعر به معناي آزادي از دنياي خاكي است و در اين ميان دنيا به خاك، گِل و زندان تشبيه مي شود. در خصوص مضمون حيرت نيز بايد گفت كه در شعر اين دو شاعر، بار عرفاني دارد و دو شاعر در آن به مسايلي مي پردازند كه انسان از كجا آمده و به كجا مي رود و هردويشان پيوسته حيران و سرگردانند و تنها صدا و پژواك و جرسي را مي شنوند كه آنان را به سوي خود فرا مي خواند. ديگر مضمون مشترك ميان اين دو، غربت است كه در شعر بردوني با دو رويكرد اگزيستانسياليستي و عرفاني مطرح مي شود، اما در شعر مولوي تنها رويكرد عرفاني دارد؛ دو شاعر در دنيا احساس غربت مي كنند و سوداي سفر و رحيل به دنيايي موسوم به لامكان را مطرح مي كنند. مرگ نيز ديگر مضموني است كه در شعر دو شاعر برگرفته از انديشه زهد و عرفان اسلامي است.

Abdullah al-baradouni and Jalal ad-Din Muhammad Mawlawi suggest Some common ontological themes which are represented in themes like “Freedom”, “astonishment”, “estrangement” “death”. There are lots of similarities between two poets. Two poets represent these themes with a sincere mystical approach. Theme of freedom is represented in the poems of two poets by a mystical approach and it means being free from the mundane world which is made in a simile to soil, mud, prison. Theme of astonishment is carrying a mystical signification and both of them represents the subjects like the human beings is coming from where and where is going to go? And what is the identity of him. the other common theme between two of theme is estrangement which is represented in the poem of al-Baradoni by two existential and mystical approaches but in Malwawi’s poem, it has only a mystical signification and both of them are feeling in this world as a stranger who do not belong to this mundane world called never land. The last theme is death which has been adapted from Islamic skepticism and two of them believe that this world is very limited for fulfill their hopes.