محتوا پذيري مكان كنعان و دلالت هاي متعدد آن در اشعار عزالدين المناصره

Location content-affecting of Canaan & its various implications in the poetries of Izz ad-Din al-Monasera

مكان، عنصري تاثيرگذار بر حيات انسان و بر انگيزاننده احساسات او در قبال گذشته و اكنون است. مكان در شعر غايت نيست، چرا كه در اين صورت پرداختن به مكان، جغرافياي سياسي مي شد، بنابراين، مكان در شعر ابزار است و حقيقتش در شعر بيش از آن كه عيني باشد، غالباً رواني و هنري است كه سرشار از بارهاي متفاوت معنايي مي شود. ارزش ها و افكار مختلف از جنبه هاي متعدد و متناسب با تحولات زماني، به مكان، رمزهاي معنا دار مي دهند. از مكان هاي پر بسامد در شعر عزالدين المناصره، كنعان است. هدف اين نوشتار آن است كه دلالت هاي متفاوتي را كه اين واژه در زبان شعري مناصره در طول تاريخ بر خود گرفته بررسي كند. ضرورت انجام اين تحقيق، بررسي دگرديسي هاي معنايي و تنوعات مفهومي واژه كنعان در اشعار مناصره است. شيوه تحقيق، ذكر كنعانيات و تحليل معرفت شناختي اين واژه مكاني با بارهاي معاني متعدد آن است. در اين پژوهش ابتدا به نظريه هاي صاحب نظران پرداخته و سپس آن را تحليل مي كنيم. در اشعار مناصره گاهي كنعان همان سرزمين اجدادي مي شود كه يهودي هاي قديم به آن حمله كرده اند، و گاه شاعر با كنعان، هويت خود را معرفي مي كند. در پاره اي موارد كنعان اسطوره اي است كه شاعر با كمك آن به تعميق شعريت كلام خود و فربه كردن محتوايش مي پردازد. در جايي ديگر، فلسطين را با رنجهاي آوارگي به تصوير مي كشد. اين سياليت تداوم مي يابد، و معاني درمعيت واژه كنعان، متكثر مي شود. در هر صورت، شاعر از اختلاط قديم و اكنون، هويتش را جسته و خواننده را فرا مي خواند تا در شعر به ديرينه شناسي اين سرزمين بپردازد.

Location, is an effective element on human life and is also a motivating element on his feelings in relation to his past and present. Location is not an end in poetry; otherwise, it would become political geography. Therefore, location is an instrument and its realization in poetry rather than being objective is often psychological and artistic and full of various meaningful contents. Different values and thoughts give location meaningful codes from varying aspects and compatable with temporal fluctuations. One of the frequent locations in al- monaseraʹs poetry is Canaan. This study aims at surveying various connotations such a term has taken during the time in the poetry language of Monasera. Therefore, studying meaning changes and conceptual distinctions in al-monaseraʹs poems necessitates this survey. The research method involves mentioning Canaanite and epistemological analysis of this location term with its different connotations. First, we present the positions of authorities in this regard and later we analyze those positions. In al-monaseraʹs poetry, Canaan becomes the same ancient land which ancient Jews attacked it; moreover, the poet introduces his identity through Canaan. In some cases, Canaan is a myth with the help of it, the poet deepens his poetic discourse and also its content. In some other case, he illustrates Palestine with its refugee’s sufferings. Thus, the meaning mobility continues and a distinct meaning amplifies through this term, Canaan. By the way, the poet looks for his identity through a mixture of the past and present and finally invites the reader to do the paleontology of this land.