بررسي رابطه عمل به باورهاي ديني با اضطراب و افسردگي در كاركنان نظامي

A survey of the relationship between the practice of religious beliefs with anxiety and

مقدمه: بررسي عوامل موثر در سلامت روان افراد نظامي با توجه به استرس زا بودن اين مشاغل حايز اهميت است. بنابراين پژوهش حاضر باهدف بررسي نقش عمل به باورهاي ديني در كاهش اضطراب و افسردگي در اين افراد انجام گرفت. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي است. تعداد 72 نفر از كاركنان نظامي با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و به مقياس عمل به باورهاي ديني (معبد) و پرسشنامه اضطراب و افسردگي بك پاسخ دادند. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از آزمون‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه مورد تحليل قرار گرفت. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه بين عمل به باورهاي ديني، اضطراب و افسردگي رابطه منفي و معناداري وجود دارد. بحث: يافته ها حاكي از آن است كه عمل به باورهاي ديني رابطه منفي با اضطراب و افسردگي دارد.

Introduction:Factors affecting the mental health of military personnel due to the stressful nature of the job is profoundly important. Therefore, the present study investigated the role of religious practice in reducing anxiety and depression in these personnel. Method: This research is Descriptive-Correlational study in which 72 military personnel were selected using Simple random Sampling. Practice of Religious Beliefs Scale (Temple) and the Beck Anxiety and Depression Inventory were administered to them. The collected data were analyzed using pearson’s correlation coefficient and multiple regression analysis. Results: The results showed that there is a significant and negative relationship between practice of religious beliefs and anxiety and depression. Discussion: The findings suggested that there is a negative relationship between practice of religious beliefs and anxiety and depression.