عنوان مقاله :
بررسي ميزان شيوع صرع در ايران به روش مرور سيستماتيك و متاآناليز
عنوان فرعي :
Prevalence of Epilepsy in Iran Using Meta-Analysis and Systematic Review
پديد آورندگان :
سايه ميري ، كوروش نويسنده دانشگاه علوم پزشكي ايلام Sayehmiri, K , توان ، حامد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي ايلام Tavan, H , سايه ميري ، فاطمه نويسنده دانشگاه علوم پزشكي ايلام Sayahmire, F , محمدي ، ايمان نويسنده دانشگاه علوم پزشكي ايلام Mohammadi, I
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1394 شماره 97
كليدواژه :
Epilepsy , Iran , META-ANALYSIS , systematic review , ايران , شيوع , صرع , متاآناليز , مرورسيستماتيك , Prevalence
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: صرع يكي از بيماريهاي شايع در ايران است و داراي عوارض زيادي ميباشد، هدف از انجام مطالعه بررسي ميزان شيوع صرع در ايران به روش مرور سيستماتيك و متاآناليز ميباشد.
روش بررسي: با استفاده از كليد واژههاي معتبر و جستجو در پايگاههاي SID (پايگاه جهاد دانشگاهي)،Google, PubMed, Scoupos, Scholar،Elsevier تعداد 9 مقاله در فاصله سالهاي 1381 تا 1389 در نواحي مختلف ايران انتخاب شد، جهت بررسي ناهمگني در مطالعات از شاخص 2 Iاستفاده شد.
يافتهها: در مطالعه حاضر تعداد كل دادهها 7723 نفر بود. تعداد 9 مقاله در متا آناليز نهايي وارد شدند ميزان شيوع كلي صرع در ايران
5%(8%-2%، %95CI:) برآورد شد. اين ميزان در مطالعاتي كه در مركز كشور انجام شده بود 6%(11%-1%، %95CI:) و در شمال كشور
1%(3%-1%-، %95CI:) و در شرق كشور 4%(11%- 3%-، %95CI:) بود. مهمترين ريسك فاكتورها براي بيماري صرع ابتدا بيماريهاي جسمي
با 39%(62%-15%، %95CI:)، انواع تشنجها 38% (65%-11%، %95CI:)، بيماريهاي رواني 36% (57 %-15%، %95CI:) و وراثت
26%(42%-9% ، %95CI:) برآورد شد.
نتيجه گيري: شيوع صرع در ايران تا سال 1389، 5 درصد برآورد شدكه نسبت به آمار كشورهاي مشابه بالاتر بوده و با افزايش سن شيوع كمتر شده است. برحسب منطقه جغرافيايي بيشترين فراواني در مركز كشور، سپس شرق و در نهايت شمال كشور بوده است و بيشترين عامل خطر زمينه ساز، بيماريهاي جسمي بوده است.
واژگان كليدي: صرع، ايران، شيوع، متاآناليز، مرورسيستماتيك
چكيده لاتين :
Background and Objective: Epilepsy is one of the most common diseases causing many problems in Iran. Hence, this study was an attempt to assess the prevalence of epilepsy using meta-analysis and systematic review methods in Iran.
Materials and Methods: Nine Iranian papers published in time period of 2002 to 2010 were selected using valid keywords and searching in the SID, Google scholar, PubMed and Elsevier databases. The heterogeneity of samples was dealt with using the I2 index.
Results: In this study, the data of 7723 patients was used and nine papers were selected for meta-analysis among the published papers. The total prevalence of epilepsy was calculated to be 5% (95% confident interval (CI): (2%-8%) in Iran. The prevalence of epilepsy in central, northern and eastern areas of Iran was found to be 5% (95% CI, 2%-8%), 1% (95% CI, -1%-3%) and 4% (95% CI, 3%-11%), respectively. Somatic diseases and inheritance were the common risk factors of epilepsy with the percentage of 39% (95% CI, 15%-62%) and 26% (95% CI, 9%-42%), respectively.
Conclusion: The findings in our study indicated a 5% more prevalence of epilepsy in Iran until 2010 in comparison to similar countries; though this trend decreased with increasing age. Geographic area evidence showed a remarkable prevalence in the Center, East and North of the country and physical illnesses comprised the major risk factors.
Keywords: Epilepsy, Iran, Prevalence, Meta-analysis, Systematic review
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات درماني استان زنجان
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات درماني استان زنجان
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 97 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان