ارزيابي و مقايسه ابعاد سلامت رواني كاركنان يك واحد نظامي و انتظامي

Evaluation and comparison of mental health statues a policemen and military personnel

مقدمه: هدف تحقيق حاضر ارزيابي و مقايسه وضعيت سلامت رواني نظاميان پايور و وظيفه در يك واحد نظامي بوده است. روش: روش تحقيق زمينه يابي از نوع مقطعي و علي مقايسه اي است. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله‌اي نمونه‌اي به حجم 892 نفر از بين كليه كاركنان نظامي مشغول به خدمت انتخاب شدند. در جمع‌آوري اطلاعات از پرسشنامه سلامت رواني (28-GHQ) و پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است. نتايج: نتايج نشان داد كه 9/38 درصد از كاركنان پايور و 6/51 درصد از كاركنان وظيفه مشكوك به اختلال رواني شناخته شدند. نتايج تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) نشان داد كه بين نيروهاي نظامي و انتظامي در همه ابعاد سلامت رواني تفاوت معناداري وجود دارد. همچنين بين نيروهاي نظامي پايور و وظيفه نيز در همه ابعاد سلامت رواني به جز اختلال در عملكرد اجتماعي، تفاوت معنادار است. بحث: اين تحقيق نشان داد كه كاركنان نيروهايي كه بيشترين ارتباط را با مردم داشتند و كاركنان وظيفه از سلامت رواني پايين تري برخوردار هستند.

Introduction: The purpose of this research was to evaluation and comparison of mental health statues a Policemen and Military personnel. Method: research method was a survey as a cross sectional and causal-comparative. 892 subjects selected by the use of multistage cluster sampling of military personnel located province. To collect of data used mental health questionnaire (GHQ-28) and made-researcher questionnaires. Results: Results showed that 38.9 percent of cadre personnel and 51.6 percent of duty personnel determinate as suspect to mental disorder. Result of multivariate analysis of variance (MANOVA) showed that there is a significant difference between military personnel in all of mental health dimensions. Also, there is a significant difference between duty and cadre Militaries in all of mental health dimensions except social performance disorder. Discussion: this study showed personnel with more relationship with people and duty personnel have lower mental health