مقايسه تاثير دو روش آموزش الكترونيكي و آموزش مرسوم بر يادگيري و انگيزش آموزش مداوم جامعه پزشكي

Comparing the effects of E-Learning and conventional training on learning and motivation in Continuing Medical Education

آموزش يكي از اركان اساسي توسعه توانمندي‌ها، مهارت‌ها و شايستگي‌ها در بخش‌هاي مختلف جامعه است. نتايج حاصل از مطالعات آموزش الكترونيكي در مقايسه با روش‌هاي آموزش مرسوم به اساتيد و دست‌اندركاران آموزش در رابطه با تدوين، توليد و اجراي دوره‌هاي آموزشي مناسب براي يادگيرندگان ياري مي‌رساند. هدف از اين پژوهش، مقايسه تاثير دو روش آموزش مرسوم(مبتني بر سخنراني) و روش آموزش الكترونيكي با استفاده از الگوها، راهبردها و فنون طراحي آموزشي بر ميزان يادگيري و انگيزش پزشكان و دستياران در خصوص مبحث نارسايي حاد تنفسي بود.در اين مطالعه نيمه آزمايشي 60 پزشك عمومي و دستيار به روش نمونه‌گيري در دسترس در دو گروه 30 نفري تحت آموزش با دوره مبتني بر دو روش آموزشي بررسي شدند. محتواي يادگيري در گروه اول براساس برنامه‌هاي مدون آموزش مداوم مرسوم بود و محتواي يادگيري الكترونيكي در گروه دوم براساس همان برنامه‌ها با تلفيق الگوهاي طراحي آموزشي به صورت يادگيري الكترونيكي توليد شد. داده‌ها توسط پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پرسشنامه سنجش انگيزش جمع‌آوري شد.مقايسه نمره پيش‌آزمون و پس‌آزمون پزشكان شركت‌كننده تفاوت معناداري نداشت(05/0 < P). اما مقايسه ميزان انگيزش‌ پزشكان پس از اتمام برنامه‌هاي آموزشي در دو گروه تفاوت معناداري داشت(05/0 > P).نتايج به دست آمده از پژوهش حاكي از ارتباط معنادار بكارگيري راهبردها و فنون طراحي آموزشي با افزايش انگيزش شركت‌كنندگان در آموزش مداوم الكترونيكي جامعه پزشكي بود.

Background: Education is one of the fundamental pillars of developing capabilities, skills and competencies in various sectors of society. Results of studies e-learning compared with conventional teaching methods Help teachers and education stakeholders in designing, developing and implementing appropriate Learning courses for learners. The purpose of this study was to compare of conventional teaching methods (lecture-based) and e-learning methods using models, strategies and techniques of instructional design on learning and motivation of physicians and assistants on the topic of acute respiratory failure. Methods: In a quasi-experimental study, 60 General physician and assistant were assessed in two 30- staff groups by available sampling method based on the two instructional methods. Instructional material in the first group was based on traditional Continuing Medical Education on programs written syllabus and e-learning content development was based on the same programs with the integration of the instructional design and motivational design models. Results: Data were collected by pretest, posttest, and assessing motivation questionnaires. Based on the findings, There was no significant difference between pretest and posttest scores of the two groups (P > 0.05) But after educational programs the motivation of physicians in the both groups had significant differences (P < 0/05). Conclusion: The results of this study indicate a significant relationship of using instructional strategies and techniques designed to increase participantsʹ motivation in electronic medical continuing education