لزوم آموزش سواد محيطي در رشته معماري

Necessity of Education for Environmental Literacy in the Architecture

سواد محيطي 1 حوزه اصلي فعاليتهايي است كه دانستن آن، براي افراد بهعنوان مصرفكننده، توليدكننده و ناظر ضروري به نظر ميرسد. هدف از آموزش محيطي بالا بردن و ارتقا سواد كاربردي افراد است. مفهوم سواد محيطي شامل دانش (حقايق، مفاهيم و مهارت) و عمل (نگرش و آگاهي) ميشود كه با هم رفتار فردي را شكل ميدهند. در اين معنا و مفهوم آگاهي داراي دو مفهوم مبتني بر دانش (شناخت) و درك مبتني بر احساس مي باشد. بهطور كلي آموزش علمي و سواد محيطي داراي يك رابطه دوطرفه هستند. آموزش علمي شرط لازم سواد محيطي است و سواد محيطي بهعنوان پايهاي براي آموزش علمي محسوب ميشود. علاوه بر آن، سواد علمي با سواد محيطي در بسياري از مواقع همپوشاني ميكند و بهدليل آنكه مرتبط و وابسته هستند، مشكل است تا تمايز شاخصي بين آن دو برقرار كرد. بههمين دليل است كه ليتلديك احتياج به يك مدل آموزشي جديد كه شامل دو زمينه آموزشي ميباشد را بيان ميكند. تحقيقات نشان ميدهد كه آموزش محيطي تا سه برابر منجر به بيشتر شدن سواد محيطي و در نهايت رفتار مسيوولانه در برابر محيط ميشود. بر اساس اين يافتهها، سواد محيطي نتيجهاي فراتر و مهمتر از آگاهي و رفتار مسيوولانه در برابر محيط دارد و ميتواند بهعنوان پروژهاي براي زندگي شناخته شود. بيش از شش دهه است كه از آموزش معماري آكادميك در ايران سپري مي شود اما هنوز روش آموزشي رضايت بخشي شكل نگرفته است و يك جانبهنگري كمابيش در دانشكد ههاي معماري وجود دارد. در اين مقاله تلاش مي شود به رابطه آموزش معماري با سواد محيطي پرداخته و ضرورت آموزش سواد محيطي بهعنوان عاملي كه در دانشكدههاي معماري ناديده گرفته شده بپردازد.

Environmental literacy is the main field of activities which its knowledge is necessary for consumers, producers as well as observers. The objective of environmental education is improving applied literacy of stakeholders. The concept of environmental literacy consists of science (facts, concepts and skill) and practice (vision and awareness) which makes personal behavior. In this framework, awareness has two sciencebased (knowing) and emotional-based understanding. In general, scientific education and environmental science have two-way relationship in which scientific education is a prerequisite of environmental literacy and environmental literacy functions as a base for scientific education. Furthermore, scientific literacy and environmental literacy are overlapping in many cases and it is difficult to differentiate them because of their internal linkages. Studies have shown that environmental education can improve environmental literacy as high as three folds which will be ended in responsible action with the environment. Academic education of architecture in Iran exceeds six decades; however, there is no any satisfactory paradigm for environmental literacy and education in this discipline. In the present essay, we evaluated the relationship between architecture education and environmental literacy and the necessity of environmental literacy as a neglected element in architecture faculties.