عكس، گفتمان، مدرنيته (بررسي جايگاه و كاركردهاي اجتماعي عكاسي در گفتمان مدرنيته)

Photograph, Discourse, Modernity Study of social position and functions of photography in the discourse of modernity

در مقاله‌ي حاضر سعي بر آن است كه «عكس»، عكاسي و هر آنچه را كه به هر نحوي با عكس در ارتباط است -عكس گرفتن، عكس شدن و عكس ديدن-در ارتباط با قواعد صورت‌بندي كلان گفتمان مدرنيته و در مسير متحول شدن يك جامعه (مدرن شدن جامعه)، بر پايه‌ي گفته‌ها و يافته‌هاي «ميشل فوكو» در تحليل گفتمان و ساختارهاي گفتماني (در بررسي دانش و علوم انساني)كه روش‌شناسي اين مقاله را بنا مي‌كنند، معنا كنيم.همچنين در اين ميان كوشيده مي‌شودبه شكلي منسجم رابطه‌ي بنيادين و معرفت‌شناختي عكاسي را با انگاره‌ي حاكم در عصر مدرن، با سيري كه از دوران پيشامدرن آغاز مي‌شود و به مدرنيته مي‌انجامد و نيز جايگاه اجتماعي آن را در يك جامعه‌ي مدرن، مشخص كنيم. نتيجه‌هاي به‌دست آمده در اين نوشته گوياي آن است كه «عكاسي» را مي‌توان بنا بر واقع‌گرايي افراطي‌اش، پاسخي مثبت به ارادت و شيفتگي به امر واقع، آنچه كه در اوايل دوران مدرن در حوزه‌ي عمومي شاهدش بوديم، دانست و همچنين آن را ابزار مناسبي براي برساختن واقعيت، حقيقت، امور، پديده‌ها و مناسبات اين جهانبه شمار آورد. در ادامه‌ي بررسي‌هاي انجام شده به اين مهم دست مي‌يابيم كه عكس و عكاسي نقش موثري در پيش‌برد و بازتوليد مفاهيمي كه مدرنيته به بار آورده بود، مفاهيمي چون: انسان (من)، زمان، تاريخ، زبان، زندگي، مرگ و...، در حوزه‌ي عمومي و اجتماعيو در ساختارهاي يك جامعه، ايفا كرده است.

In this essay we try to mean photograph, photography and everything relating to photograph such as taking photograph, being photograph and seeing photograph, in relation with shaping formulations of modernity and in the path of revolution of society based on Michel Foucault`s ideas in discourse analyses and discoursive structures. while this procedure, we also try to specify fundamental and epistemic relation between photography and episteme in the modern period from premodern to modern age;besidesdenoting of social position of photography in the modern society. Achieved results show that we can reckon photography as a positive response to fascination with reality which was seen at the beginning of modern age, because of hyperrealism of photography and we can also reckon it as an appropriate tool to reproduce reality, truth, phenomenon, and mundane relations. according to enjambmentsin this essay, we aim that photograph and photography have effective role on reproduction of some concepts which modernity madesuch as man, time, history, language, life and death in the public and social scope and in the structures of a modern society.