تاثيرنمايش رواني بر ميزان افسردگي اساسي و سلامت عمومي ‌بيماران افسرده تحت درمان با دارو

The effectiveness of psychodrama on depression and general health of major depressed patients under pharmacotherapy

چكيده نمايش رواني يكي از انواع هنردرماني است كه به صورت گروهي به فرد كمك مي‌كند تا با تجسّم و بازي كردن مسيله به جاي فقط صحبت كردن، مسيله را بازنگري كند، همراه با بازخورد اعضاي گروه،راه حل مناسبي پيدا كند و آن را در زندگي به كار گيرد. هدف اصلي مطالعه حاضر تعيين تاثير نمايش رواني بر كاهش شدت افسردگي و افزايش سلامت عمومي‌بيماران مبتلا به اختلال افسردگي است. نوع تحقيق شبه آزمايشي همراه با گروه‌هاي آزمايش و گواه با پيش آزمون و پس آزمون مي‌باشد. جامعه آماري را كليه مردان افسرده شديد بستري شده در بخش اعصاب و روان بيمارستان لواساني شهر تهران تشكيل مي‌دادند. نمونه آماري 24 بيمار در دسترس كه در دو گروه آزمايش و گواه به صورت جايگزيني تصادفي قرار گرفتند. جلسات نمايش رواني براي گروه‌هاي آزمايش به مدت 10 جلسه شامل مراحل آمادگي،اجرا و تمرين رفتاري تشكيل شد.از سياهه افسردگي بك و پرسش‌نامه سلامت عمومي‌از گلدبرگ استفاده شد.داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس تحليل شد. نتايج نشان داد كه مداخله درماني به روش نمايش رواني باعث كاهش افسردگي اساسي و افزايش سلامت عمومي‌در گروه آزمايش شد. بنابراين اجراي روش نمايش رواني منجر به كاهش بيشتر علايم و بهبود سلامت عمومي ‌در حيطه‌هاي افسردگي و كاركرد اجتماعي در مقايسه با گروه گواه شده است و نيز دارو درماني در كاهش علايم افسردگي به طور اختصاصي عمل كرده است.

Abstract Psychodrama is a kind of art therapy when is conducted as a form of group therapy,then helps a person to find an appropriate solution and applies it in his/her life through imagery and role-playing the problem with the feedback of members of group rather than talking it merely. The aim of present study was to determining the effect of psychodrama on depression and general health of the male patients with major depression. This research is a quasi-experimental studyconsists of experimental and control groups with pretest-posttests design. The populations of the study wereall male inpatients with severe depression in psycho-neurological ward at lavasani hospital. Twenty four inpatients were randomly selected andassignedtoexperimental (n=12) and control (n=12)groups. Patients in theexperimentalgroupunderwent 10sessions psychodrama included in 3 phases; preparation, enactment, and behavioral rehearsal. Participants were assessed on Beck Depression Inventory and Goldberg General Health Questionnaire. Data were analyzed through analysis ofcovariance and Wilk’s lambda tests. Findings of the studysuggest that psychodrama intervention decreased the symptoms of depression and increased general health, especially in two subscales;severe depression and social functioning of experimental patients in comparison with control group.