اثر بخشي نقاشي‌درماني بر كاهش رفتارهاي پرخاشگرانه دانش‌آموزان پسر داراي عقب‌ماندگي ذهني خفيف تا متوسط

The effectiveness of painting therapy on reducing aggressive behavior in boy students with mild to moderate mental retardation

چكيده مقدمه: رفتارهاي پرخاشگرانه، مشكلي متداول در ميان كودكان داراي عقب‌ماندگي ذهني است و يكي از روش‌هاي پيشنهاد شده، جهت درمان پرخاشگري، هنر درماني است. هدف اين پژوهش بررسي تاثير مداخلات نقاشي‌درماني بركاهش رفتارهاي پرخاشگرانه دانش‌آموزان پسر داراي عقب‌ماندگي ذهني آموزش‌پذير مقطع ابتدايي بود. مواد و روش‌ها: 60 نفر از دانش‌آموزان پسر داراي عقب ماندگي ذهني آموزش‌پذير مقطع ابتدايي، با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. در اين پژوهش از روش شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌ي پرخاشگري كودكان كم‌توان ذهني (B. D. GH) فرم معلم استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت بين دو گروه آزمايش و كنترل در پس‌آزمون با كسر اثر پيش‌آزمون در مولفه‌هاي پرخاشگري كلامي به خود (01/0P < ، 58/20 F =)، پرخاشگري غيركلامي به خود (01/0P < ، 72/19 F =)، پرخاشگري كلامي به ديگران (01/0P < ، 53/22F =)، پرخاشگري غيركلامي به ديگران (01/0P < ،71/44 F =) و نمره كل پرخاشگري (01/0P < ، 85/56 F =) معنادار است. نتيجه‌‌گيري: نتيجه اين پژوهش نشان داد، نقاشي‌درماني به‌طور معناداري باعث كاهش رفتارهاي پرخاشگرانه در دانش‌آموزان داراي عقب‌ماندگي ذهني مي‌شود، چون در نقاشي اين گروه از دانش‌آموزان فرصت مي‌يابند تا عواطف، احساسات و هيجانات متراكم‌شده و فشارهاي رواني حاصل از اين احساسات را از طريق نقاشي و به‌صورتي جامعه‌پسند نشان دهند، بنابراين كمتر پرخاشگري نشان مي‌دهند. كليد واژه‌ها: پرخاشگري، نقاشي‌درماني، دانش‌آموزان داراي عقب‌ماندگي ذهني

Abstract Introduction: Aggressive behavior is a common problem among children with mental retardation. One of the methods proposed for reducing aggressive behaviors is painting therapy. This study investigated the effects of painting therapeutic interventions on aggressive behaviors in primary school boys with mental retardation. Materials and methods: 60 students with intellectual disability were selected using the convenience sampling method. Semi-experimental method, with pretest-posttest design with control group, was used in this study. The mental retarded aggressive childrenʹs questionnaire (teacher form, B. D. GH) was used in the present study. Results: The difference between experimental and control groups in the fraction of pre-test was found meaningful in such components as verbal aggression to self, Non-verbal aggression to self (F=19.72, P < 0.01), verbal aggression to others (F=22.53, P < 0.01), non-verbal aggression to others (F = 44.71, P < 0.01) and total aggression score (F=56.85, P < 0.01) using the covariance analysis. Conclusion: This study showed painting therapy significantly reduces aggressive behavior in children with mental retardation. These results might be due to the act that this group of children got opportunity to show their feelings, emotions and the stresses accumulated from these feelings through painting prosaically. Key Words: Aggression, painting therapy, mental retardation