بررسي رابطه بين سلامت معنوي وخودكارآمدي دانشجويان دانشكده هاي فني ـ مهندسي و روانشناسي و علوم تربيتي

Study of the relationship between spiritual well-being and self-efficacy of students of faculty of engineering and psychology and educational sciences

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين سلامت معنوي و خودكارآمدي دانشجويان دانشكده هاي فني ـ مهندسي و روانشناسي و علوم تربيتي انجام شده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بوده و مشاركت كنندگان پژوهش شامل400 نفر از دانشجويان زن و مرد مقطع كارشناسي دانشكده هاي روان شناسي و علوم تربيتي و مهندسي دانشگاه سيستان و بلوچستان بودند؛ كه 190نفر از آنان براساس جدول مورگان و روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسش نامه سلامت معنوي پولوتزين و اليسون (1982) و پرسش نامه خودكارآمدي شرر و همكاران (1982) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام مورد سنجش قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه همبستگي معنا داري بين سلامت معنوي و خودكارآمدي وجود دارد. همچنين نتايج تحليل گام به گام رگرسيون نيز بيانگر آن بود كه از بين ابعاد سلامت معنوي بُعد سلامت وجودي بيشترين ميزان پيش بيني را از خودكارآمدي دانشجويان داشته است. علاوه براين نتايج آزمون t مستقل نشان داد كه ميزان سلامت معنوي دانشجويان زن بيشتر از مردان است امّا در مولفه خودكارآمدي تفاوت معناداري ديده نشده است. با توجه به نوع دانشكده در بُعد سلامت معنوي و خودكارآمدي تفاوت معناداري مشاهده شد و دانشجويان دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي از ميانگين بالاتري برخوردار بودند. همچنين در ارتباط با وضعيت سكونت تفاوت معناداري بين سلامت معنوي و خودكارآمدي دانشجويان مشاهده نشد.

This study has been carried out with the aim of studying the relationship between spiritual wellness and self-efficacy of students. Research method was descriptive and co. relational. Participants of research consisted of 400 male and female students of bachelor’s degree of the faculty of psychology and educational sciences and engineering of Sistan-va-Baloochestan University. A total of 190 students were selected according to Morgan table based on stratified random sampling. Paloutzian & Ellison Spiritual Well-being Questionnaire (1982) and Sherrer et al. Self-efficacy Questionnaire (1982) were used to gather information. The obtained information was assessed according to Pierson correlation coefficient and stepwise regression. Results of study showed that there was a significant correlation between spiritual well-being and self-efficacy. Results of stepwise regression analysis indicated that as one of the subscales of spiritual health, physical health was the best predictor of students’ self-efficacy. Moreover, results of independent test showed that the spiritual well-being was higher in girls than boys. No significant difference was observed between male and female students with regard to self-efficacy. Regarding the type of faculty a significant difference was observed between spiritual well-being and self-efficacy. Students of faculty of educational sciences and psychology had a higher mean. As regards the status of residence, no significant difference was observed between spiritual well-being and self-efficacy of students.