بررسي تاثير افزايش نرخ سود تسهيلات بانكي بر رشد اقتصادي ايران در قالب يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي نيوكينزي

A Survey on the Effect of Increase of Bank Interest Rate on Economic Growth of Iran using the New-Keynesian Dynamic Stochastic General Equilibrium Model

در اقتصاد ايران نرخ سود بانكي (بهره) به صورت دستوري تعيين مي شود و با توجه به نرخ هاي بالاي تورم در ايران، منجر به منفي شدن نرخ بهره حقيقي شده و سركوب مالي انجام مي گيرد. دراين تحقيق، بر اساس ديدگاه مكينون و شاو، تاثير افزايش نرخ سود تسهيلات بانكي بر سرمايه گذاري و توليد در اقتصاد ايران بررسي شده است. براي اين كار ابتدا يك الگوي تعادل عمومي پوياي تصادفي نيوكينزي (DSGE) براي اقتصاد ايران طراحي شد. اين الگو شامل چهار بخش خانوار، بنگاه، بانك هاي تجاري، دولت و بانك مركزي است. پس از آن، افزايش نرخ سود تسهيلات بانكي به عنوان شوك وارده به مدل اعمال گرديد. نتايج نشان داد، در اثر افزايش نرخ سود تسهيلات بانكي، حجم سپرده هاي بانكي افزايش مي يابد اما سرمايه گذاري، تسهيلات بانكي و توليد ناخالص داخلي بدون نفت كاهش يافته و به زير مقدار بلندمدت خود كشيده مي شوند. از اين رو افزايش نرخ سود تسهيلات بانكي نه تنها رشد اقتصادي را افزايش نمي دهد بلكه باعث كاهش رشد اقتصادي مي گردد. بنابراين، فرضيه ي مكينون شاو در اقتصاد ايران رد مي شود.

In Iran, bank interest rate is determined by Central Bank, thus, due to high inflation rates, real interest rate becomes negative. This in turn leads to financial repression. In this research, based on Mackinnon and Shaw’s view, the effect of bank loans interest rate on the investment and production of Iran is examined. To do that, first, a DSGE model for the economy of Iran was calculated. This model includes four parts: household, firm, trading banks, both government and Central Bank. The results indicate that an increase in interest rate has increased bank deposits while investment, bank credits and GDP are reduced. Thus the increase of bank interest rate is led to reduction of economic growth of Iran. Thus, Mackinnon and Shaw ?s Theory is rejected in Iran’s economy.