نقد نظريه انحصار معجزه پيامبر (ص) در قرآن با رويكرد به تفاسير معاصر

A Critique of the Theory of the Exclusiveness of the Prophet’s (S.A.W.) Miracle in the Qur’?n With an Approach to Contemporary Exegeses

درباره پيامبر اسلام نظريه اي است كه مي گويد آن حضرت معجزه‌اي به جز قرآن نداشته است. نگارنده در اين گفتار اين نظريه را نقد و بررسي كرده و ناصحيح بودن آن را نتيجه مي گيرد. در اين گفتار ابتدا پيشينه طرح اين نظريه در ميان دو گروه دانشمندان مسلمان و غير مسلمان تحليل شده است و آن‌گاه ادله قايلين به اين نظريه در قالب سه گروه آيات قرآن ناظر به اقتراحات كافران، رد روايات معجزات پيامبر و شيوه دعوت پيامبر مورد بحث و نقد قرار مي گيرد. در اين مقاله نظرات برخي دانشمندان مانند قاضي عبدالجبار معتزلي، رشيد رضا، سيد محمد حسين فضل الله، محمد جواد مغنيه و برخي از نويسندگان معاصر مانند علي دشتي، فندر آلماني، ژورژ دوروي فرانسوي و گروهي ديگر بررسي مي‌شود.

There is a view about the Prophet of Islam that states that his holiness has had no miracle except the Qur’?n. The writer of this article has thereby critically reviewed this view and concluded its falsehood. In this discourse, first the short history of this view, being brought up among two groups of Muslim and non-Muslim scholars, has been analyzed and then the arguments of those maintaining this view have been examined and criticized within three groups of the verses of the Qur’?n concerning the infidels’ suggestions (iqtir???t), refutation of the Prophet’s miracles, and the Prophets procedure of his calling to Islam. In this article, the views of some scholars, such as Q??? ‘Abd al-Jabb?r, the Mu‘tazil?, Rash?d Ri??, Sayyid Mu?ammad ?usayn Fa?lull?h, Mu?ammad Jaw?d Mughniya, and some other contemporary writers, like ‘Al? Dasht?, the German Karl Gottlieb Pfender, and the French George Duruy, and so many others, are studied.