پاسخ سطح سرمي فاكتور رشد اندوتليال عروق به دو نوع تمرين شنا در شرايط هايپوكسي در مردان جوان

The response of Serum level of vascular endothelial growth factor of two types of swimming exercise in hypoxic condition in young men

چكيده زمينه و هدف: فعاليت ورزشي و شرايط هايپوكسي مهمترين عوامل موثر بر عامل رشد اندوتليال عروق (VEGF) مي‌باشند. هدف تحقيق حاضر، شناخت پاسخ سطح سرمي VEGF و ضربان قلب به يك وهله تمرين شناي كرال سينه با كنترل تنفس و لوله تنفسي در مردان جوان بود. روش بررسي: ده شناگر مرد، در اين تحقيق شركت نمودند. ضربان قلب آزمودني‌ها قبل، بلافاصله پس از هر تكرار و يك دقيقه بعد از اتمام هر تمرين اندازه‌‌گيري شد. نمونه‌گيري خون، قبل، بلافاصله، 2 و 48 ساعت پس از اجراي هر تمرين انجام شد. داده‌ها با آزمون آناليز واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معناداري 05/0p < تحليل شد. يافته‌ها: هر دو تمرين شنا، منجر به افزايش معني‌داري در سطح سرمي VEGF بلافاصله پس از تمرين شد (0001/0=p در هر دو تمرين) و در 2 و 48 ساعت پس از تمرينات به سطح پايه بازگشت (99/0=p در هر دو زمان). ضربان قلب پس از تمرين در تمام بازه‌هاي زماني به طور معني‌داري افزايش داشت (0001/0=p). از طرفي اختلافات سطح سرميVEGF (30/0=p) و ضربان قلب (98/0=p) بين دو تمرين معني‌دار نبود. نتيجه گيري: به نظر مي رسد، يك جلسه تمرين شناي كرال سينه با كنترل تنفس و لوله تنفسي، احتمالا از طريق افزايش ضربان قلب و ايجاد هايپوكسي منجر به افزايش سطح سرمي VEGF مي‌شود. اين يافته‌ها ممكن‌است بينش نويني را در راستاي فرآيند مولكولي افزايش چگالي مويرگي و متعاقبا افزايش توان هوازي در پاسخ به چنين تمريناتي پديد ‌آورد. بر اساس يافته هاي مطالعه حاضر، اين تمرينات براي شناگران توصيه‌ مي‌شود. كليد واژه‌ها : تمرين شنا، كنترل تنفس، هايپوكسي، عامل رشد اندوتليال عروق، آنژيوژنزيس

ABSTRACT Background and Aim: Exercise and hypoxia are the most important factors to influence vascular endothelial growth factor (VEGF). This study was aimed at assess serum level of VEGF and heart rate after crawl swimming with controlled breath as well as Snorkel in young men. Materials and methods: Ten male swimmers participated in this study. Heart rate was measured immediately before and after each repetition and one minute after the end of each exercise. Blood samples were taken immediately before, 2 and 48 hours after each exercise. Data was analyzed using analysis of variance with repeated measures and post hoc Bonferroni test with a statistical significance level of p < 0.05. Results: Both swimming exercises, were led to a significant increase of serum level of VEGF immediately after exercise (p=0.0001). It returned to baseline level 2 and 48h after the exercise (p=0.99, both). Heart rate increased significantly after each exercise (p=0.0001). Furthermore, no significant differences were found in serum level of VEGF (p=0.30) and heart rate (p=0.98) between the two exercises. Conclusion: One session of crawl with controlled breath and Snorkel increases serum level of VEGF by hypoxia and the heart rate enhancing. These findings might be a new insight into the molecular process include increase of capillary density and consequently increase of aerobic capacity created in response to such training. Based on the findings, these trainings can be recommended for swimmers. Keywords: Swimming exercise, Breath control, Hypoxia, Vascular endothelial growth factor, Angiogenesis