اثربخشي واقعيت درماني گروهي بر افزايش انگيزش تحصيلي و كاهش اهمالكاري تحصيلي دانش آموزان

Effectiveness of Reality Therapy Group Counseling Program on Academic Motivation and Procrastination

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير روش واقعيت درماني به شيوه گروهي بر افزايش انگيزش تحصيلي و كاهش اهمال كاري تحصيلي دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بوده است. جامعه آماري پژوهش؛ شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ناحيه 5 شهر مشهد بودكه در سال تحصيلي 89-90 حداقل در يكي از دروس خود نمره قبولي نگرفته و براي شركت در كلا سهاي جبراني ثبت نام كرده بودند. از بين 150 دانش آموزي كه داوطلبانه به پرسشنامه اهمال كاري تحصيلي سلومون وراث بلوم (1984) و انگيزش تحصيلي دانش آموزي عبدخدايي (1387) پاسخ داده بودند، 20 دانش آموز كه بيشترين نمره را از پرسشنامه اهمال كاري وكمترين نمره را از پرسشنامه انگيزش تحصيلي كسب كرده بودند به عنوان حجم نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جاي گرفتند.گروه آزمايش 8 جلسه روش واقعيت درماني را دريافت كردند. داده ها با روش تحليل كواريانس تحليل شد و نتايج نشان داد كه؛ مداخله با واقعيت درماني به شيوه گروهي به طور معناداري موجب كاهش اهمال كاري تحصيلي گرديد اما، بر افزايش انگيزش تحصيلي تاثير معناداري نداشته است.

The goal of this paper was to examine effectiveness of reality therapy group counseling on academic motivation and academic procrastination of high school students. This study was a quasi-experimental research with pretest/posttest design with control group. The study population consisted of female high school students of Mashhad district 5 that failed in at least one of their courses in 89-90 academic years and had participated in remedial classes. The research sample consisted of 20 students that had scored very high or very low on the academic procrastination and academic motivation questionnaire and voluntarily chosen to participate in the research. The experiment group received 8 sessions of reality therapy group counseling. The measures used in this study include Academic Motivation Questionnaire - Student (Abdekhodaie 1387) and Procrastination Assessment Scale Student (Solomon & Rothblum, 1984). The data analyzed by using the analysis of covariance method (ANCOVA). Results of study reveald that reality therapy group counseling program significantly decreased academic procrastination but had no effect on academic motivation.