عوامل موثر بر رفتار كارآفرينانه‌ي مديران مراكز تحقيقاتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران

Factors Affecting The Entrepreneurial Behavior Of TUMS Research Centers Managers

چكيده زمينه و هدف: نقش‌هاي كارآفريني مي‌تواند توسط مديران در سطوح مختلف انجام شود. در واقع كارآفريني را مي‌توان تحت عنوان گرايشي اتخاذ شده از سوي مديران به سمت محيط شان تفسير كرد كه در آن محيط بايد توانايي كشف فرصت‌هاي جديد، جهت توانايي فعاليت‌هاي نوآورانه را داشته باشند. هدف از اين مطالعه، شناسايي عوامل موثر بر رفتار كارآفرينانه‌ي مديران مراكز تحقيقاتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران است. روش بررسي: براي انجام اين تحقيق با توجه به حجم نمونه تعيين شده از طريق فرمول كوكران، تعداد 90 عدد پرسش نامه ميان مديران مراكز تحقيقاتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي شهر تهران توزيع شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از مدل سازي معادلات ساختاري و با رويكرد حداقل مربعات جزيي(PLS) از طريق نرم افزار Smartpls.2 استفاده شد. يافته‌ها: از ميان 90 پرسش نامه توزيع شده 67 عدد قابل بررسي بود. مدل ايجاد شده براي عوامل موثر با برازش 49/0 از برازش مناسبي برخوردار بود. بارهاي عاملي بدست آمده براي متغيرهاي مشاهده شده بالاتر از 4/0 بوده و سازه‌ها از روايي و پايايي مناسبي برخودار بودند. نتيجه‌گيري: عوامل محتوايي، عوامل زمينه‌اي ارتباطي معنادار و مثبت و عوامل ساختاري داراي ارتباطي معنادار و منفي با رفتار كارآفرينانه بود.

Background and Aim: Entrepreneurial roles can be performed by managers at different levels. In fact, entrepreneurship can be interpreted as a tendency adopted by managers towards their environment in which they should have the ability to discover new opportunities for their innovative activities. This study aims to identify factors affecting entrepreneurial behavior of research centers managers at Tehran University of Medical Sciences (TUMS). Materials and Methods: Considering the sample size determined through Cochran’s formula, 90 questionnaires were distributed among TUMS research centers managers. The data were analyzed based on structural equation modeling applying partial least squares approach through Smartpls.2 software. Results: Of the 90 questionnaires distributed, 67 were acceptable for study. The model created for effective factors enjoyed an acceptable goodness of fit index (GOF=0.49). Factors loading for the observed variables were above 0.4 and the constructs had an acceptable level of reliability and validity. Conclusion: The results show that contextual and behavioral factors have a positive effect on entrepreneurial behavior and that structural factors have a negative effect on it.