بررسي وضعيت خودمراقبتي و تفاوتهاي جنسيتي در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي

Study Status Of Self-Care Behaviors And Gender Differences In Patients With Heart Failure

زمينه و هدف: جنس عاملي غيرقابل تعديل در انجام رفتارهاي خودمراقبتي است. با وجود اين عقيده كه زنان در خودمراقبتي بهتر از مردان هستند، شواهد بسيار اندكي براي به چالش كشيدن اين ديدگاه وجود دارد. هدف از اين مطالعه تعيين وضعيت خودمراقبتي در مردان و زنان مبتلا به نارسايي قلبي مي‌باشد. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي و از نوع توصيفي-تحليلي بر روي 239 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي صورت گرفت. براي جمع آوري اطلاعات، از پرسشنامه شاخص خودمراقبتي نارسايي قلبي(SCHFI)، سنجش افسردگي اختصاصي بيماران قلبي(CDS)، سنجش وضعيت عملكرد شناختي(MMSE) استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار آماري V.19 SPSS و آزمون‌هاي آمار توصيفي و استنباطي(كاي اسكوير، من ويتني، كروسكال واليس، تي تست و رگرسيون لوجستيك) استفاده شد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي خودمراقبتي در زنان 88/9±71/39 و در مردان 05/12±60/44 از 100 بود. در مدل رگرسيوني، جنسيت در همه حيطه‌هاي خودمراقبتي به عنوان پيش بيني كننده‌ي مهم خودمراقبتي مطرح نشد، فقط در حيطه‌ي اعتماد به خود معني دار شد كه نشان داد زنان نسبت به مردان از لحاظ وضعيت اعتماد به خود در زمينه‌ي خودمراقبتي از شانس كمتري برخوردار بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه در تمامي ابعاد، زنان وضعيت خودمراقبتي بدتري داشتند، پيشنهاد مي‌شود كه در شناسايي اين نوع بيماران در معرض خطر خود مراقبتي ضعيف و طراحي برنامه‌هاي درماني و مراقبتي آنان، با توجه به آسيب پذيري و اثرات روحي-رواني بيشتر بيماري بر زنان، به جنس به عنوان يك عامل پيش بيني كننده توجه شود.

Background and Aim: Gender in performing self-care behaviors is a non- modifiable factor. Despite the belief that women are better than men in self-care, there is little evidence to challenge this view. The purpose of this study was to determine the status of self-care behaviors in men and women with heart failure. Materials and Methods: In this analytical cross-sectional study, 239 patients with heart failure were assessed. Data were collected by Self-Care Heart Failure Index, Cardiac Depression scale, and Mini Mental status Examination questionnaires. Data were analyzed using SPSS version 19, descriptive and inferential statistics (Chi-Square, Mann-Whitney, Kruskal-Wallis, t-test and Logistic regression). Results: Mean score of self-care behaviors in men and women was 44/60±12/05 and 39/71 ± 9/88 from 100 total score, respectively. In the regression model, gender was not a significant predictor of self-care in any dimensions but, there was a significant relationship between sex and self-care confidence (OR=0/52, CI=0/27-1/03), which indicated that women as compared to men have less chance of self-care behaviors due to their status of self-confidence. Conclusion: In attention to the point that women had worse self-care behaviors in all dimensions, it is suggested more attention be paid in identifying patients at risk of poor self-care behaviors while planning care and treatment for them, since they are more vulnerable and have more emotional effects of disease and gender should be regarded as a predictive factor.