فتوت‌نامة سلطاني؛ ضرورت تصحيح مجدد

Futtowat-Nameh-Ye Sultani: The Necessity for Re-Correction

مولانا حسین واعظ كاشفی سبزواری یكی از نویسندگان ذی‌فنون فارسی در قرن نهم هجری است. این نویسنده در بیش‌تر شاخه‌های علوم و شبه‌علوم روزگار خود متبحّر و صاحب تألیف بوده است. یكی از مهم‌ترین آثار او، فتوت‌نامة سلطانی، از آثار ارزشمند ادبیات عامیانة تصوف به‌شمار می‌رود. محمدجعفر محجوب این اثر را بیش از چهل سال پیش بر اساس دو دست‌نویس ناقص تصحیح كرده و، بر همین مبنا، به دلیل نقص و شمار اندك دست‌نویس‌ها، نارسایی‌هایی بدان راه یافته است. با توجه به این‌كه نگارندگان در سال‌های اخیر موفق شده‌اند سه دست‌نویس دیگر از این اثر را كشف و تهیه كنند، لازم است تصحیح جدیدی از این اثر ارائه شود. با تصحیح جدید این اثرْ بسیاری از نقایص چاپ محجوب برطرف می‌شود و خوانندگان می‌توانند به متنی منقّح و نزدیك به متن مورد نظر نویسنده دست یابند. نگارندگان در این مقاله بر آن‌اند، با ذكر دلایلی چند، اثبات نمایند كه تصحیح مجدد این اثر بر اساس پنج دست‌نویس موجود از فتوت‌نامة سلطانی گریزناپذیر است. بدیهی است با تصحیح مجدد و چاپ این اثرْ بخشی از فرهنگ عامیانة تصوف در قرن نهم هجری در معرض استفاده و داوری پژوهشگران این عرصه قرار خواهد گرفت.

Maulana Hussein Vaez Kashefi Sabzevari was one of the skillful Persian writers in the 9th century AH. He was a scholar and author in most of the branches of science and pseudo-science at his time. One of his most important works is Futtowat-nameh-ye Sultani, a highly valuable work, which was corrected over 40 years ago by Mohammad Jafar Mahjoub based on two partial manuscripts. On this basis, due to the lack and shortage of manuscripts, a few deficiencies entered the work. Considering that the present author has managed to discover and prepare three other manuscripts of this work in the recent years, it seems necessary that a new correction of this work be offered. By the new correction of this work, many of the defects of Mahjoubʹs version will be eliminated, so that readers can have access to a text much more similar to the original one. The authors of this article intend to prove by pointing to a number of reasons that the new correction of this work is an unavoidable issue based on the existing five manuscripts of Fottowat-nameh-ye Sultani.It is obvious that after re-correcting and publishing this work, part of the Sufi folklore culture in the 9th century AH will be available for use and judgment by researchers in this field.