بررسي رابطه الگوي امواج مغزي با ميزان رفتارهاي آشكار پرخاشگري

مطالعات متعددي جهت تعيين معيارهايي براي تشخيص و ارزيابي پرخاشگري صورت گرفته است. هدف مطالعه حاضر اين بود كه با استفاده از qEEG فعاليت امواج مغزي در آزمودني هاي مبتلا به پرخاشگري و آزمودني-هاي غيرمبتلا مورد مقايسه قرار گيرد. روش اين پژوهش از نوع پس رويدادي بود كه در آن نمونه اي شامل 30 نفر از افراد مبتلا به پرخاشگري از بين مراجعه كنندگان به كلينيك اعصاب و روان انتخاب و با تعداد 30 نفر آزمودني سالم كه از نظر جنس و سن با گروه بيمار مشابه بودند مورد مقايسه قرار گرفتند. امواج عاري از آرتيفكت بوسيله تبديل سريع فوريه (FFT) تحليل گرديد و توان نسبي باندهاي آلفا، تتا، دلتا و بتا در نواحي مختلف مغزي بدست آمد. نتايج حاصل از تحليل واريانس نشان داد كه افراد مبتلا به پرخاشگري در مقايسه با افراد بهنجار ميزان پايين تري از فعاليت تتا را در نواحي پيشاني، گيجگاهي، مركزي و آهيانه نشان مي دهند. همچنين اين افراد ميزان بالاتري از فعاليت بتا را در نواحي پيشاني، گيجگاهي، مركزي و آهيانه نشان مي دهند. نتايج تحقيق بيانگر آن است كه افراد مبتلا به پرخاشگري الگوي متفاوتي از فعاليت امواج مغزي دارند.