سبك اسناد و رفتارهاي پرخطر: نقش واسطه اي راهبردهاي مقابله در شرايط تنش زا

روانشناسان به صورت گسترده براي شناسايي عوامل پيش بيني كننده رفتارهاي پرخطر تلاش مي كنند. يكي از مهم ترين عوامل موثر بر رفتارهاي پرخطر، سبك هاي اسنادي افراد است. پژوهش هاي اندكي به نقش متغيرهاي واسطه اي در اين ارتباط پرداخته اند. پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلي به منظور بررسي تاثير سبك اسنادي با نقش واسطه اي سبك هاي مقابله بر رفتارهاي پرخطر انجام شد. بدين منظور 206 نفر (120 دختر و 86 پسر) از دانشجويان دانشگاه تهران با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها پرسش نامه بررسي رفتارهاي پرخطر جوانان (YRBSQ، مركز كنترل بيماري هاي آمريكا، 1989)، پرسش نامه سبك اسنادي (ASQ، پترسون و همكاران، 1982) و سياهه مقابله در شرايط تنش زا (CISS، اندلر و پاركر، 1990) مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاكي از اثر مستقيم سبك اسناد با راهبرد مسئله مدار، هيجان مدار و رفتارهاي پرخطر و اثر غير مستقيم سبك اسناد با رفتارهاي پرخطر از طريق راهبرد مسئله مدار بود. همچنين، راهبردهاي مسئله مدار و اجتنابي اثر مستقيم بر رفتارهاي پرخطر نشان دادند. بنابراين، نقش واسطه اي سبك هاي مقابله در رابطه ميان سبك اسنادي و رفتارهاي پرخطر تاييد شد. در نهايت، مدل برازش مناسبي با داده ها داشت.