آزمون تجربي مدل فراشناختي نشخوار فكري و افسردگي در جمعيت غيرباليني دانشجويي

مطالعات انجام شده بر روي جمعيت دانشجويي دامنه بالايي از اختلال افسردگي را نشان مي دهد. هدف پژوهش حاضر، آزمون تجربي روابط ساختاري بين متغيرهاي نشخوار فكري، باورهاي فراشناختي و افسردگي بر اساس مدل مفهومي ولز و متيوز (1994) در جمعيت غيرباليني دانشجويي بود. چهار صد و يك دانشجوي دختر و پسر (با ميانگين سني 01/21 سال و انحراف استاندارد 96/1) به مقياس باورهاي فراشناختي مثبت و منفي، پرسشنامه هاي نشخوار فكري و پرسشنامه افسردگي بك پاسخ دادند. بررسي شاخص هاي برازش مدل نشان داد كه مدل فراشناختي افسردگي و نشخوار در اين جمعيت غيرباليني از برازش نسبتاً خوبي برخوردار است. با اين حال، روابط بين مولفه هاي مدل در جمعيت غيرباليني اندكي با جمعيت باليني متفاوت است. در جمعيت غيرباليني، نشخوار فكري هم به صورت مستقيم و غيرمستقيم با افسردگي ارتباط دارد، برعكس جمعيت باليني كه نشخوار فكري فقط از طريق باورهاي فراشناختي منفي بر افسردگي اثر مي گذارد. همچنين نتايج نشان دادند كه در جمعيت غيرباليني، نشخوار فكري فقط از طريق فعال سازي باورهاي فراشناختي منفي مربوط به كنترل ناپذيري و آسيب و نه باورهاي منفي مربوط به پيامدهاي اجتماعي، منجر به علائم افسردگي مي شود. مدل فراشناختي مي تواند تبيين مناسبي را براي افسردگي در جمعيت غيرباليني فراهم آورد.