نقدي بر نظريه بيگانگي قرآن با سياست (با الهام از انديشه سياسي امام خميني)

The Criticism of the Theory of the Separation of the Noble Quran from Politics (With Inspiration -Originated- from the Political Thought of Imam Khomeini)

يكي از پرسش‌هاي چالش‌انگيز و باسابقه در عرصه پژوهش‌هاي قرآني اين است كه آيا قرآن با سياست در ارتباط است؟ اهميت اين پرسش از آن روست كه قرآن كريم مهم‌ترين منبع قوانين و احكام اسلامي است و هر گونه پاسخ مثبت يا منفي به اين پرسش در پاسخ به پرسش پيوند اسلام يا دين با سياست سهم به سزايي خواهد داشت. در اين ميان برخي نويسندگان بر اين پندارند كه قرآن به طور كامل با سياست بيگانه است و براي تاييد اين نگره دلايلي يادآور شده‌اند. اين نوشتار در صدد است با ذكر اهم اين دلايل و نقد آن و با نشان دادن پيوند انديشه سياسي ـ حكومتي امام خميني با آيات قرآن كريم، بطلان و سستي نگره بيگانگي را آشكار ساخته و وجود پيوند ميان قرآن با سياست را نمايان كند.

One of the controversial questions with a long record in the field of the Quranic researches is if there is relationship between the noble Quran and politics. The question is important because the noble Quran is the most important source of the Islamic decrees and rules and every positive or negative response to this question has a crucial role in tying Islam with politics. Some authors believe that there is a complete separation between the noble Quran and politics and have stated reasons to prove this attitude. This paper tries to state their important reasons and criticizes them and shows the tie between the governmental–political thought of Imam Khomeini with the noble Quran verses and reveals the connection between the noble Quran and politics. Key words: The noble Quran, Politics, Relationship, Separation, Imam Khomeini.