بررسي تاثير شكل هندسي مقطع تونل در عملكرد لايه نگهدارنده تحت اثر بارگذاري انفجار خارجي

در اين پژوهش با استفاده از روش تفاضل محدود به بررسي تاثير شكل هندسي مقطع تونل و فاصله نسبي ماده منفجره در عملكرد لايه نگهدارنده تونل تحت اثر بارگذاري انفجار خارجي سطحي پرداخته شده است. تونل هاي مدل سازي شده داراي سه مقطع مستطيلي، نعل اسبي و نيم دايره اي مي باشند كه طراحي ابعاد آن ها بر اساس ضوابط موجود در آيين نامه شماره 161 ايران (طرح هندسي راه ها) صورت گرفته است. براي بررسي تاثير فاصله نسبي ماده منفجره، مركز انفجار در روي سطح زمين در فواصل افقي مختلف نسبت به مركز تاج تمامي تونل ها قرار داده شده است. نتايج بررسي ها نشان مي دهد كه در هنگام رويداد انفجار سطحي، عملكرد تونل هاي نعل اسبي نسبت به دو شكل مقطع ديگر مناسب تر مي باشد. همچنين در مورد تمامي تونل ها افزايش فاصله افقي مركز انفجار از مركز تاج تونل باعث شده است كه حداكثر جابه جايي قائم به وجود آمده در مركز تاج تونل، كاهش و مقادير حداكثر نيروي محوري، لنگر خمشي و تنش عمودي به وجود آمده در لايه نگهدارنده تونل ها، ابتدا به ميزان اندكي افزايش و سپس كاهش يابند.