تعيين مكان بهينه در فضاي گسسته با استفاده از سيستم اطلاعات مكاني و سيستم هاي استنتاج فازي

مكان مناسب ايستگاه هاي آتش نشاني يك نكته بسيار پر اهميت براي نجات و محافظت از جان و مال انسان ها مي باشد. از اين رو موقعيت مكاني مناسب ايستگاه ها يكي از مهمترين عواملي است كه مي تواند ميزان خسارت ناشي از حوادث را بطور قابل ملاحظه اي كاهش دهد. بنابراين براي هر شهري بايد پوشش مناسبي از اطفاي حريق در شهر ايجاد كرد. در نتيجه تعيين مكان بهينه ايستگاه-هاي آتش نشاني يكي از مهمترين مسائلي است كه مديران شهري را درگير حل آن كرده است. اصولاً مساله تعيين مكان بهينه ايستگاه هاي آتش نشاني داراي حالت نيمه ساختاريافته و پيچيده با معيارهاي متعدد و بعضاً متناقض مي باشد. سيستم اطلاعات مكاني(GIS) در طول چند سال گذشته به عنوان ابزاري براي مديريت، تجزيه و تحليل و آناليز اطلاعات مكاني، گزينه اي موثر در امر تسهيل در حل مسائل تعيين مكان بهينه مي باشد. GIS به تنهايي پاسخگوي حل مساله نمي باشد، از اين رو با تلفيق با ساير روش ها و كاربردها امكان بررسي و حل بسياري از مسائل را داراست. روش فازي از جمله روش هايي است كه به منظور كمك به تصميم-گيران در اين گونه شرايط طراحي شده است. در حقيقت فازي توانايي پياده سازي دانش كارشناسان براي حل مسائل را داراست و اين مهمترين حُسن اين روش مي باشد. از اين رو با تلفيق GIS و سيستم هاي استنتاج فازي، توانايي حل طيف وسيعي از مسائل تعيين مكان بهينه را دارا هستيم. در اين تحقيق با ارائه مدلي از تلفيق GIS با سيستم هاي استنتاج فازي Takagi-Sugeno و Assilan-Mamdani براي تعيين مكان بهينه ايستگاه هاي آتش نشاني توانايي مقايسه اين دو سيستم حاصل گرديد. همچنين كارائي روش هاي مختلف غيرفازي سازي و استلزام در سيستم هاي استنتاج فازي Takagi-Sugeno و Assilan-Mamdani از طريق مقايسه با روش هاي TOPSIS و SAW(از روش هاي تصميم گيري چند معياره) مقايسه گرديد. نتايج نشان داد امكان جايگزيني روش فازي در تصميم-گيري هاي مكان مبنا نسبت به روش هاي تصميم گيري چند معياره و روش هاي سنتي وجود دارد و سيستم استنتاج Takagi-Sugeno در مقايسه با سستم استنتاج Assilan-Mamdani داراي كارائي بالاتري مي باشد (ضريب همبستگي Spearman Rank در سيستم استنتاج Takagi-Sugeno 1 و 96/ 0 براي روش هاي TOPSIS و SAW بدست آمد).