تاملي بر مباني نظري، مفاهيم و مدل هاي اعتماد نهادي (سازماني)

A Study on Theoretical Principles, Concepts and Models of Institutional Trust (Organizational)

اعتماد شاخصي از سرمايه اجتماعي است كه تبادل اجتماعي را در شرايط عدم اطمينان و ريسك تسهيل مي‌كند و در تحقق نظم اجتماعي و نيز زندگي روزمره، عنصري ضروري و حياتي به شمار مي‌آيد. در جوامعي كه اعتماد بالايي وجود دارد، مسيوليت‌پذيري بيشتري در سطوح پايين جامعه ديده مي‌شود و در جوامعي كه اعتماد كمتري وجود دارد، به نوعي فرار از مسيوليت ديده مي‌شود. از اين رو موفقيت سازمان‌هاي امروزي در گرو اعتمادسازي است. در اين راستا، به فراخور موضوع، جهت ارتقاي احساس اعتماد مخاطبان به سازمان كه سرمايه اساسي است بايستي به مقوله اعتمادسازي و ارتقاي آن توجه كرد و اين نيز جز با توجه به بررسي جامع عوامل مرتبط با آن ميسر نيست. بنابراين در اين مقاله با بهره‌گيري از روش كيفي شيوه مطالعه اسنادي و بررسي ادبيات و پيشينه موضوع، مولفه ها و ابعاد اعتماد سازماني با توجه به جامعه ايران تدوين و ارايه گرديده است.

Trust index is considered social capital facilitating social exchange under the circumstances of unreliability and risk. Moreover, it is crucial in routine life and the fulfillment of social order. In societies with high level of trust, more responsibility is observed while in societies with low level of trust, individuals do not take responsibility. Thus, the success of modern organizations is dependent on making trust. Hence, depending on the subject, in order to promote the sense of trust, making trust is inevitable and this is impossible without comprehensive study on the contributing factors. In this paper, making use of qualitative method of documentary studies as well as literature survey, characteristics and dimensions of organizational trust are presented considering the Iranian society.