پديد آورندگان :
نيازي، محسن نويسنده استاد جامعه شناسي، دانشكده علوم انساني، گروه علوم اجتماعي، دانشگاه كاشان، كاشان، ايران , , كساني، عزيز نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شيراز Kassani , A , منتي، رستم نويسنده مركز تحقيقات پيشگيري از آسيب هاي رواني - اجتماعي، دانشگاه علوم پزشكي ايلام، ايلام، ايران , , خمرنيا، محمد نويسنده مركز تحقيقات ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشكي زاهدان، زاهدان، ايران ,
چكيده فارسي :
مقدمه: خشونت خانگي عليه زنان يك مشكل مهم بهداشت جسمي و رواني در سراسر دنيا مي‌باشد كه از جنبه‌هاي مختلف سلامت مادر و جنين را با خطر مواجه مي‌سازد. توجه و مقابله با اين مشكل نياز به اطلاعات پايه در زمينه شدت، فراواني و انواع آن دارد، بنابراين هدف اين مطالعه بررسي شيوع خشونت خانگي و ابعاد آن در زنان باردار در قالب يك مطالعه متاآناليز بود.
مواد و روش‌ها: مطالعه متاآناليز حاضر با استفاده از مدل تصادفي(Random effect model) انجام شد. براي انتخاب مطالعات انجام شده شيوع خشونت خانگي در ايران پايگاه‌هاي SID، Iranmedex، Magiran، Medlib،Pubmed، ISI و Scopus بين سال‌هاي 1380 تا 1392مورد جستجو قرار گرفتند كه 64 مقاله استخراج گرديد. پس از بررسي مقالات بر اساس معيارهاي ورود 22 مقاله وارد مطالعه حاضر شدند كه بر اساس مدل اثرات تصادفي و با استفاده از نرم افزار (Comprehensive meta-analysis) CMAمورد تركيب و تجزيه تحليل قرار گرفتند. براي تعيين ناهمگني بين مطالعات از شاخص هاي Q، 2? و I2استفاده شد.
يافته‌ها: شيوع كلي خشونت خانگي در زنان باردار ايراني 48 درصد با فاصله اطمينان 95 درصد بين 58-38 به دست آمد. همچنين شيوع خشونت فيزيكي، رواني و جنسي به ترتيب 17درصد با فاصله اطمينان95 درصد 32-12، 41درصد با فاصله اطمينان95 درصد 50-33و 21درصد با فاصله اطمينان95 درصد 23-16 به دست آمد. شاخص‌هاي مربوط به ناهمنگي بين مطالعات نيز معني‌دار گرديدند(90/0I2?).
بحث و نتيجه‌گيري: در مطالعه حاضر شيوع خشونت خانگي و ابعاد آن در دوران بارداري نسبت به ساير مناطق بالاترمي‌باشد كه با توجه به تاثيرات مخرب آن توجه بيشتر خانواده‌ها، مسيولين را در توجه به اين امر مي‌طلبد. همچنين با توجه به شيوع بالاي خشونت خانگي غربالگري مادران باردار از اين جنبه نيز در مراكز بهداشتي و درماني نيز توصيه مي‌گردد تا با شناسايي موارد و مشاوره لازم اثرات اين پديده كمتر شود.
چكيده لاتين :
Background: Domestic violence against women is a major health problem in the world that involves various aspects of maternal and fetal health. Attention to and dealing with this problem require information about its types, severity, and frequency. Therefore, the present meta-analysis aimed to determine the prevalence of domestic violence and its components among Iranian pregnant women.
Methods: The present meta-analysis was done using random effect model. In order to selecting studies on the prevalence of domestic violence, the researchers searched SID, Iranmedex, Magiran, Medlib, Pubmed, ISI, and Scopus databases from 2001 to 2013, extracting 64 articles. After reviewing the studies based on the inclusion criteria, 22 articles were selected and analyzed using random effect model and Comprehensive Meta-Analysis (CMA) software. Besides, heterogeneity among the studies was determined using Q, ? 2, and I2 indices.
Results: The overall prevalence of domestic violence in Iranian pregnant women was 48% (95% CI: 38-58). In addition, the prevalence rates of physical, psychosocial, and sexual violence were 17% (95% CI: 12-32), 41% (95% CI: 33-50), and 21% (95% CI: 16-23), respectively. Moreover, the indices related to heterogeneity were statistically significant (I2?90).
Conclusion: In this study, the prevalence of domestic violence during pregnancy was higher compared to other regions. Due to its damaging effects, families and authorities should pay specific attention to this issue. Also, considering the high prevalence of domestic violence among pregnant women, healthcare centers are recommend to screen pregnant women in this regard so as to diminish its negative outcomes.
