تحليل عوامل موثر بر همگرايي تجارت درون صنعتي ايران با بلوك‌هاي منطقه‌اي

Analysis of the Factors Affecting the Iran’s Intra-industry Trade Convergence

مطالعه حاضر به دنبال تحليل عوامل موثر بر تجارت درون صنعتي ايران با كشورهاي طرف تجاري در بلوك‌هاي منطقه‌اي EU،D8 ، OIC، ECO، GCC و ASEAN به‌صورت متقابل و به تفكيك بخش‌هاي كشاورزي، صنعت و خدمات با استفاده از داده هاي تلفيقي دوره 1980-2009 مبتني بر رويكرد مدل هاي تابلويي پويا و به‌كارگيري روش گشتاورهاي تعميم يافته است. براي توضيح تجارت درون صنعتي بين ايران و كشورهاي طرف تجاري، متغيرهاي اندازه اقتصادي، درآمد سرانه، سرمايه گذاري مستقيم خارجي، مسافت و عدم توازن تجاري مورد استفاده قرار گرفته اند. نتايج برآورد مدل نشان مي دهد كه اندازه اقتصادي، درآمد سرانه و مسافت مهمترين متغيرهاي توضيح‌دهنده تجارت درون صنعتي ايران و كشورهاي طرف تجاري هستند. بر اساس يافته‌هاي پژوهش اندازه اقتصادي رابطه مثبت و درآمد سرانه رابطه منفي با تجارت درون صنعتي دارد. همچنين يافته هاي پژوهش نشان داد كه مسافت و عدم توازن تجاري تاثير معكوسي بر جريان تجارت درون صنعتي ايران و كشورهاي طرف تجاري دارند.

In this paper we revisited the recent contribution study examines the determinants of Intra-Industry trade(IIT) in the Agriculture, Industry and service sectors between IRAN and European Union, D8, OIC, ECO, GCC and ASEAN countries in the period 1980-2009, using a dynamic panel data. This study uses country-specific characteristics as explanatory variables. The results indicate that IIT is a negative function of the difference in GDP per capita between IRAN and her trade partners. Statistically strong evidence is also found that this trade is influence by the similar demand. We also introduce an economic dimension; this proxy confirms the positive effects of IIT. This result reveals the importance of scale economies and the variety of differentiated products. Our results also confirm the hypothesis that trade increases if the transportation costs decrease.