شاخصه‌هاي سياسي توسعه و پيشرفت از منظر اسلام با تكيه بر حكومت امام مهدي

Political Indicators of the Development and Progress from Islam’s View with an Emphasis on Imam Mahdi’s Governance

توسعه و پيشرفت در غرب مدرن، بدون كاربست شاخصه هاي سياسي، ميسر نيست؛ اما لزوم كاربرد آن در مردم سالاري ديني و در نظام مهدوي، در سايه‌ از ابهام قرار دارد؛‌ موضوعي كه پژوهشگران بدان بي توجه مانده‌اند. از اين رو، با اين پرسش مواجه هستيم كه شاخصه هاي سياسي توسعه و پيشرفت از منظر اسلام و در حكومت امام مهدي? چيست؟ به نظر مي رسد اين شاخصه‌ها در نظام ليبرال دموكراسي، مردم سالاري ديني و در نظام مهدوي در دو بعد كمي و كيفي تفاوت هاي اساسي دارند. غرض آن‌كه ضرورت دستيابي به نظام مهدوي را در پرتو كالبدشكافي شاخصه هاي سياسي توسعه و پيشرفت نشان دهيم. اين مقاله رسيدن به چنين هدفي را با روش توصيفي-تحليلي – مقايسه اي دنبال مي كند. ضرورت تاسيس نظامي پساليبرال دموكراسي براي دستيابي به نظام مهدوي از نتايج اين نوشتار است.

The development and progress of the modern West is not easy without the implementation of political indicators; but the necessity of its use in a religious democracy and in Messianic system is in the shadow of ambiguity, a subject which researchers are inattentive about. Thus, we face this question that what the political indicators of development and progress are in Islam’s view and in Imam Mahdi’s governance. It seems these indicators in a liberal-democratic system, religious democracy and in Mahdi’s system are basically different in quality and quantity. Our intention is to dhow the necessity of achieving the Mahdi’s system in the light of dissecting political indicators of development and progress. This article follows a descriptive-analytic method to reach this aim. The necessity of establishing a post-liberal democracy to achieve Mahdi’s system is the article’s finding.