بررسي تاثير تنش پرتوهاي فرابنفش B و C بر تركيب هاي دارويي كالوس هاي پنيرك (Malva neglecta Wallr.)

امروزه به سبب افزايش آلودگي هاي اتمسفري و كاهش اُزن، برخورد پرتوهاي فرابنفش به سطح زمين افزايش چشمگيري يافته است. در تحقيق حاضر تاثير پرتوهاي فرابنفش B و C بر كالوس هاي گياه پنيرك (Malva neglecta Wallr.) مطالعه شد. تركيب هاي مهم دارويي پنيرك شامل موسيلاژ و تركيب هاي فلاونوئيدي و آنتوسيانيني مي باشد. دو تركيب اخير خواص آنتي اكسيداني دارند و در محافظت از سلول هاي گياهي در برابر پرتوهاي فرابنفش نقش بسيار مهمي ايفا مي كنند. در تحقيق حاضر از قطعات جداكشت برگ هاي گياه بر روي محيط B5 تغييريافته، كالوس ايجاد شد. كالوس ها پس از 7 روز ظاهر شدند و بعد هر 10 روز يك بار واكشت شدند. بعد از 11 بار واكشت، كالوس ها به مدت 3 روز و هر روز10، 20، 30، 40، 50، 60، 90 و 120 دقيقه در معرض پرتوهاي فرابنفش B و C قرار گرفتند كه به ترتيب معادل 144، 288، 432، 576، 720، 864، 1296 و 1728 ژول بر مترمربع براي پرتوهاي فرابنفش B و 204، 408، 612، 816، 1020، 1284، 1836، 1836 و 2448 ژول بر مترمربع براي پرتوهاي فرابنفش C مي باشند. نتايج حكايت از تغييرات قابل ملاحظه فلاونوئيدها و آنتوسيانين ها به عنوان تركيب هاي جاذب پرتو فرابنفش در مقايسه با سلول هاي شاهد داشت. مقدار آپيژنين و دلفينيدين در سلول هاي پنيرك تحت تاثير پرتوهاي فرابنفش B و C كاهش يافت، در حالي كه مالويدين در اين سلول ها تحت تاثير پرتوهاي فرابنفش B و C افزايش يافت. تابش پرتوهاي فرابنفش B و C همچنين سبب افزايش پراكسيداسيون ليپيدهاي غشاء گرديد. بنابراين نتايج پيشنهاد مي كند كه تاثير پرتوهاي فوق بر محتواي فلاونوئيدها و آنتوسيانين هاي مختلف در سلول هاي پنيرك يكسان نمي باشد.