ادراك ژيوپليتيكي ساخت جزاير مصنوعي بر مسايل زيست محيطي خليج فارس

Geopolitical Perception of the Artificial Islands Construction Effects on the Persian Gulf Environment

بر اساس كنوانسيون 1982 حقوق درياها، ساخت جزاير مصنوعي مجاز شناخته شده است و دولت‌هاي ساحلي اجازه دارند براي اهداف پژوهشي، تحقيقاتي و بهره برداري از منابع دريايي به ساخت اين گونه جزاير در حوزه حاكميتي خود مبادرت كنند، ولي اين جزاير فاقد مرزهاي دريايي مي‌باشند و كشورهاي سازنده نمي‌توانند در اين زمينه ادعايي داشته باشند. اما امروزه حركت رو به رشد ساخت اين جزاير بويژه در منطقه خليج فارس و پيچيدگي‌هاي زيست محيطي بوجود آمده، موجب طرح برخي نگراني‌ها از اين روند شده است. بر اساس بسياري از گزارش‌هاي بين المللي و منطقه اي، رفت و آمد تانكرهاي نفت كش، سكوهاي نفتي، پالايشگاه‌ها و تاسيسات ساحلي موجب شده است كه خليج فارس به يكي از آلوده ترين درياهاي جهان تبديل شود. در اين شرايط ساخت جزاير مصنوعي اين روند را تشديد مي‌كند. در كنوانسيون حقوق بين المللي درياها نيز توجه به محيط زيست درياها و منافع ساير كشورهاي ساحلي از پيش شرط‌هاي اساسي ساخت اين جزاير قرار داده شده است. اين پژوهش تلاش دارد با روش توصيفي – تحليلي و استفاده از منابع كتابخانه اي نشان دهد، از منظر رژيم حقوقي درياها ساخت جزاير مصنوعي در خليج فارس چه پيامدي بر مسايل زيست محيطي منطقه خواهد داشت. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد، بر اساس كنوانسيون حقوق درياها، كشورهاي ساحلي مي‌توانند در آبهاي تحت حاكميت خود به ساخت جزاير مصنوعي اقدام كنند، اما در ساخت اين جزاير بايد برنامه‌ريزي زيست محيطي و منافع متقابل همسايگان دريايي مورد توجه قرار گيرد و در غير اين صورت ساخت اين جزاير از منظر حقوق بين الملل درياها پذيرفته نيست. در نتيجه اين جزاير در حوزه خليج فارس به دليل شرايط زيست محيطي جانوران منطقه و موقعيت جغرافيايي خليج فارس از نظر ورود و خروج آب به دليل نيمه بسته بودن و شرايط وزش باد و ... كمترين سازگاري با محيط زيست آب‌هاي خليج فارس و منافع متقابل كشورها برخوردارند.

According to Convention of the Law of the Sea (1982), construction of islands is legitimate and coastline governments are allowed to construct such islands in their seas in order to conduct researches and utilize sea resources; however these islands have no sea borders and the constructing countries may not any claim authority. Today, ever-increasing construction of artificial islands specifically in the Persian Gulf and the related environmental problems led to some concerns on the process. Based on many international and regional reports the Persian Gulf has become one of the most polluted seas of the world, because of oil tanks traffic, oil platforms, refineries and coastline facilities. In this situation artificial island construction severs the problem. The International Convention of the Law of the Sea has considered the attention to sea environments and other coastline countriesʹ interests as prerequisite for constructing the artificial islands. The research attempts to show the environmental consequences of the artificial islands construction from the view point of legal regime, using descriptive-analytical method and library sources. The results reveal that the coastal countries are allowed to construct artificial islands in their coastlines in the framework of the Sea Law Convention and with regard to environmental planning and observing the sea neighboring rights; otherwise the constructions would be illegitimate. As conclusion we may assert that the islands are not compatible with the Persian Gulf region because of her animal life and geographical position and wind conditions as well as being a semi-closed sea.