بررسي منحني‌هاي عمق– سطح– تداوم بارش استان اصفهان

Study of Depth–Area–Duration curves of rainfall in Isfahan province

روابط عمق–سطح–بارش به‌عنوان ابزاري مهم در مطالعات حوزه‌هاي آبخيز به‌ خصوص در مناطق فاقد آمار و اطلاعات است.اين روابط اطلاعات ارزشمندي از بارش متناسب با تداوم و سطح فراگير آن مي‌دهد. به‌عنوان مثال شناخت دقيق توزيع مكاني بارش مي‌تواند براي مطالعه دقيق ساز و كارسيلاب بسيار مفيد باشد. درتحقيق حاضر، بررسي توزيع مكاني بارش در منطقه استان اصفهان مورد بررسي قرار گرفته است. در بين آمار مشاهداتي ايستگاه‌هاي ثبات، تعداد 1654 رگبار با تداوم‌هاي كم‌تر از يك ساعت تا 72 ساعت استخراج و مورد مطالعه قرار گرفته است. با توجه به وسعت زياد منطقه و عدم هم‌گني سطوح بارش، رگبارهاي فراگير كوتاه‌تر از 24 ساعت در كل منطقه مشاهده نشد. لذا از رگبارهاي فراگير 24 ساعت براي استخراج رگبارهاي كوتاه مدت استفاده شد. در نهايت هفت رگبار فراگير با تداوم 24 ساعت انتخاب و از اين بين،سه رگبار شاخص كه بيان‌گر حداكثر وقايع ثبت شده است، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. با توجه به همبستگي ضعيف بارش با ارتفاع در منطقه، گراديان بارندگي غير قابل استناد بوده؛ لذا به­ منظور ترسيم منحني‌هاي همباران، از روش‌هاي زمين آماري كريجينگ، كوكريجينگ، IDW و TPSS استفاده شده است. آزمون روش‌هاي مختلف زمين آمار بيان‌گر دقت روش كريجينگ در غالب تداوم‌هاي رگبار خواهد بود. از بين روش‌هاي كريجينگ نيز مدل گوسي و كروي نسبت به ساير مدل‌ها ارجحيت دارد.

Flood risk estimation is one of the most important subjects for Hydrologists. The main objective of flood risk estimation is study on past events in order to determine the following flood risk. There are various methods for flood risk estimation. Rainfall- runoff and empirical equations are the most recently used methods. In these methods, rainfall is the main parameter influencing flood mechanism. In this research, spatial distribution of rainfall pattern in Esfahan province is studied. Esfahan province with 10.5 million ha area is located in central part of Iran with different topography, climate and ecological condition. A number of 203 rainguages, located in the study area and nearby, were studied. Recorded data of 32 years, from 1968-2000 and a total number of 1654 storm events with less than 1 hour to 72 hours duration were investigated and three index events, i.e. widespread and maximum events, were used. The common methods of geostatistics like kriging, Co-kriging, IDW and TPSS were applied to interpolate the recorded points to non-observed ones. Results showed a low correlation between rainfall and elevation in the study area. Among the studied interpolation methods, kriging showed the best results, from which the Gussian and Spherical models best fitted to the observed points. In order to gain best results, it is recommended to add the number of rainfall gauge sites according to the World Meteorological Organization (WMO) standards. Also, grouping the study area into homogeneous regions and studying DAD in each homogeneous region is advised.