اثربخشي توان‌بخشي شناختي رايانه‌اي بر حافظه آينده نگر بيماران دچار آسيب ‌مغزي

The impact of computerized cognitive rehabilitation on prospective memory in patients with traumatic brain injury

هدف: هدف پژوهش، تعيين اثربخشي توان‌بخشي شناختي رايانه‌اي بر عملكرد حافظه آينده نگر بيماران دچار آسيب ‌مغزي بود. روش: روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه انتظار و جامعه آماري كليه بيماران دچار آسيب ‌مغزي مراجعه‌كننده به ‌متخصصان مغز و اعصاب شهركرد در پاييز ???? به تعداد 150 نفر بود. ?? بيمار دچار آسيب ‌مغزي پس از احراز ملاك‌هاي ورود به‌پژوهش انتخاب و به طور تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و انتظارجايگزين شد. گروه آزمايش، ? جلسه با استفاده از نرم‌افزار توان‌بخشي حافظه، ‌آموزش ديد و افراد گروه انتظار مداخله‌اي دريافت نكرد و آموزش اين گروه به‌بعد از انجام پژوهش موكول شد. براي ارزيابي حافظه آينده نگر در پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري، از پرسشنامه حافظه آينده نگر و گذشته‌ نگر كرافورد، اسميت، مايلور، دلاسالا و لوجي (2003) استفاده شد. يافته‌ها: تفاوت معنادار بين ميانگين نمره‌هاي حافظه آينده نگر گروه آزمايش و گروه انتظار در پس‌آزمون، همچنين معنادار نبودن تفاوت بين نمره هاي پس‌آزمون و پيگيري در گروه آزمايش حاكي از ماندگاري تاثير توان‌بخشي شناختي رايانه‌اي بر عملكرد حافظه آينده نگر بيماران دچار آسيب ‌مغزي بود. نتيجه‌گيري: توان‌بخشي شناختي رايانه‌اي اثر چشمگيري بر بهبود عملكرد حافظه آينده نگر بيماران آسيب ‌مغزي دارد، بنابراين مي توان از آن به عنوان روش موثر و مفيدي براي بهبود عملكرد حافظه اين‌گونه بيماران سود جست.

Abstract Aim: Purpose of study was to explain the mediation role of childhood trauma in the relationship between parenting style and adaptive cognitive emotion regulation in child laborers. Methods: Method was a descriptive correlational design, and the study population consisted of all child laborers in Tehran, N= 20,000 persons. 317 child laborers between the ages of 12 to 17 were selected via multistage sampling. Data was collected using the cognitive emotion regulation questionnaire of Garnefski, Kraaij, & Spinhoven (2001), the Alabama parenting questionnaire of Frick (1991) and the Childhood Trauma questionnaire, short-form Bernstein & Fink (1994). Results: Data was analyzed using structural equation modeling techniques and results showed that parenting style and childhood trauma significantly predict adaptive cognitive emotion regulation. It was also found that childhood trauma mediates the relationship between parenting style and adaptive cognitive emotion regulation. Conclusion: These results indicated the important role of childhood trauma in the relationship between parenting style and adaptive cognitive emotion regulation and it is necessary to plan training parenting style programs to improve the living conditions of child laborers.