رابطه‌ي تاب‌آوري در برابر استرس با شوخ‌طبعي و اميد به آينده در دانشجويان دختر

Relationship of Resiliency against Stress with Humor and Hope for Future in Collegiate Girls

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تاب‌آوري در برابر استرس با شوخ‌طبعي و اميد به آينده در دانشجويان انجام شد. اين پژوهش از نوع مطالعات همبستگي بود كه 291 نفر از دانشجويان دختر به روش نمونه‌گيري تصادفي از نوع نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي در سال 91-1390 انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر مقياس تاب‌آوري كانر و ديويدسن (2003)، پرسش‌نامه چند بعدي حس شوخ طبعي تورسون و پاول (1997) و پرسش‌نامه اميدواري اشنايدر (2003) مي باشد. داده‌هاي جمع‌آوري شده از اين پرسش‌نامه‌ها با روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي، همبستگي پيرسون (جهت بررسي رابطه متغيرها) و تحليل واريانس چندگانه (جهت تعيين ميزان واريانس قابل پيش‌بيني متغير وابسته از طريق متغير مستقل) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها نشان داد كه رابطه بين تاب‌آوري در برابر استرس با شوخ‌طبعي و اميد به آينده مستقيم و معنادار و رابطه بين تاب‌آوري در برابر استرس و زيرمقياس‌هاي عاملي و راهبردي از زيرمولفه‌هاي شوخ‌طبعي نيز به‌صورت مستقيم و معنادار است. هم‌چنين بين تاب‌‌آوري در برابر استرس با شوخ‌طبعي، خلاقيت و استفاده اجتماعي از شوخ‌طبعي، استفاده مقابله‌اي از شوخ‌طبعي، نگرش به افراد شوخ‌طبع و نگرش به خود شوخ‌طبعي از زيرمولفه‌هاي شوخ‌طبعي، رابطه مستقيم و معنادار وجود دارد. علاوه بر اين، بررسي مولفه‌هاي اميد به آينده نشان داد كه هر دو مولفه اميد به آينده (عاملي و راهبردي) پيش‌بيني‌كننده تاب‌آوري در برابر استرس در دانشجويان است. به‌طور كلي، تاب‌آوري در برابر استرس نقش موثري در ايجاد و افزايش مولفه‌هاي روان‌شناسي مثبت‌نگر از جمله اميد و شوخ‌طبعي دارد و اين دو مولفه نيز به نوبه خود با تحت‌تاثير قرار گرفتن توسط تاب‌آوري باعث افزايش سلامت رواني و بهبودي سبك زندگي در دانشجويان مي‌شود.

The Present research was carried out to analyze the relationship between resiliency against stress and humor and hope for future in collegiate girls. The research is of correlation type. To do the study, the researchers selected 291 female students from Shahid Beheshti University by multiple – cluster sampling method in the year 2011-2012. We used Conner and Davidson’s (2003) resiliency questionnaire to assess resilience; Tursu and Powel’s (1997) multidimensional scale of sense of humor; and Snyder’s (2003) questionnaire to assess hope for future. The data obtained from the questionnaires were analyzed through the use of descriptive and inferential statistics, Pearson’s Correlation, and multivariate analysis of variance. The results showed that there was a significant positive relationship between resiliency against stress and humor, and also between resiliency against stress and hope for future. Also, there was a significant positive relation between resiliency against stress and subscales of hope for future (operating and strategic); and there was a significant positive relation between resiliency against stress and subscales of humor (humor, creative and social use of humor, the use of humor to cope, attitude to funny people and attitude to humor). Furthermore, analysis of the components of hope for future showed that both components of hope for future predict the resiliency against stress of collegians. In general, resiliency against stress plays a role in the development and growth of hope and humor these two factors, in turn, affect the mental health and lifestyle improvement in the students.