ورزش و اختلالات عملكرد جنسي در زنان يائسه ايراني

Exercise and sexual dysfunction among postmenopausal women in Iran

  زمينه و هدف: عملكرد جنسی مي­تواند تحت تأثير عوامل مختلفی قرار گيرد. هدف از مطالعه، بررسی همبستگی ورزش و عملكرد جنسی در زنان يائسه مي­باشد.   روش كار: بررسی حاضر يك مطالعه توصيفی – تحليلی مبتنی بر جامعه مي­باشد كه بر روی 405 زن يائسه 40 تا 65 ساله انجام گرفت. نمونه­گيری به صورت تصادفی چندمرحله­ای طبقاتی بود. داده­ها از طريق مصاحبه و با استفاده از پرسشنامه FSFI و يك پرسشنامه محقق ساخته بدست آمد و با بكارگيری آزمون­های توصيفی و تحليلی مانند مدل رگرسيون خطی چندگانه و رگرسيون لجستيك تحليل شد.   نتايج: شايعترين نوع ورزش، پياده­روی (8/79%) بود. 61% از زنان يائسه دارای اختلال عملكرد جنسی بودند. نمره حيطه درد در افرادی كه ورزش مي­كردند، به­طور معني­داری كمتر (نامطلوب­تر) بود (013/0= p ). نمره كلی FSFI و نمرات حيطه­های لغزنده­سازی و درد در گروهی كه ساير ورزش­ها به جز پياده­روی را انجام مي­دادند، نسبت به گروهی كه ورزش نمي­كردند و يا فقط پياده­روی مي­كردند، به­طور معني­داری كمتر بود. دفعات ورزش در هفته با نمره حيطه لغزنده­سازی (014/0= ,p 18/0= r ) و ارگاسم (045/0= ,p 15/0= r ) همبستگی معني­دار مثبت داشت. اما در بررسی عوامل پيشگويی كننده نمره كلی FSFI و نمر ات حيطه­ها، نتايج رگرسيون چندگانه معني­دار نبود. رگرسيون لجستيك نشان داد با افزايش يكبار به تعداد دفعات ورزش در هفته، شانس كاهش تمايلات جنسی 2/80 % كم مي­شود.   نتيجه گيری: به نظر مي­رسد در زنان يائسه تحت مطالعه، انجام ورزش مي­تواند راهی برای جبران مشكلات كاهش روابط و تمايلات جنسی و نارضايتي­های ناشی از آن باشد. آنچه كه مي­تواند در بهبود عملكرد جنسی زنان يائسه اثرات مثبتی داشته باشد، انجام ورزش به تعداد هفتگی بيشتر است.

  Background an d Aim : Several factors can affect the sexual function of women. The aim of this study was to determine the correlation between exercise and sexual function in post-menopausal women.   Materials and Methods : This was a community-based, descriptive-analytical study including 405 post-menopausal women 40-65 years old selected by multi-stage stratified random sampling . The data were obtained through interviews using the Female Sexual Function Index (FSFI) and a researcher-made questionnaire. The data were analyzed using descriptive and analytical tests such as multiple linear regression and logistic regression models .   Results : On the whole, 61% of the subjects had sexual dysfunction. The most common type of exercise was “walking” (79.8%). For the women who exercised, the mean score in the domain of pain was significantly lower (worse) (p=0.013). The total FSFI, lubrication and pain domains scores were significantly lower in the women who did exercises other than walking as compared to those who did not exercise or practiced only walking. The weekly exercise frequency had positive correlations with lubrication (r=0.18, p=0.014) and orgasm (r=0.146, p=0.045) domain scores. However, multiple regression analysis to determine predictors of total score of FSFI and the domains scores did not give any statistically significant results. Finally, the logistic regression test showed that one additional exercise session per week would result in reduction of chances of sexual dysfunction by 80.2%.   Conclusion : Based on the findings, it may be concluded that exercise can be a w ay to compensate for sexual problems and dissatisfactions caused by reduced sex and sexuality in post-menopausal women. Exercising more frequently during the week could have positive effects on the sexual function of post-menopausal women.