بررسي همبستگي هوش هيجاني و رضايت تحصيلي در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي تهران

Correlation between emotional intelligence and educational consent of students of Tehran University of Medical Students

زمينه و هدف: ويژگی‌های فردی مانند جنسيت، قوميت، ناتوانی، سن، اهداف، انتظارات فردی و متغيرهای تحصيلی در ايجاد رضايتمندی دانشجويان نقش دارند. مطالعه با هدف بررسی همبستگی هوش هيجانی و رضايت تحصيلی در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكی تهران انجام شد. روش بررسی: مطالعه به صورت مقطعی و با نمونه‌گيری خوشه‌ای در سال 1392 انجام شد. ابتدا به صورت تصادفی چند دانشكده از دانشگاه علوم پزشكی دانشگاه تهران انتخاب شده، سپس به‌صورت تصادفی چند كلاس از بين كلاس‌های دانشكده مورد نظر انتخاب گرديد. به منظور جمع‌آوری داده‌ها و اندازه‌گيری متغيرها از دو پرسشنامه خودگزارشی رضايت تحصيلی و هوش هيجانی بار-اُن (Barr-Onʹs model) استفاده شد. پرسشنامه رضايت تحصيلی و هوش هيجانی در اختيار دانشجويان كلاس‌ها قرار گرفته و توسط آنان تكميل شد. يافته‌ها: 168 دانشجو در مطالعه حاضر شركت كردند. ميانگين هوش هيجانی به‌طور كلی 45/0±25/3 بود كه به صورت جداگانه بر حسب خودآگاهی 59/0±44/3، خود كنترلی 59/0±09/3، خودانگيزی 46/0±17/3، مهارت‌های اجتماعی 59/0±30/3 و هوشياری اجتماعی 67/0±24/3 بود. نمره ميانگين رضايت تحصيلی 63/14±55/96 بود. نتايج آناليز نشان‌دهنده رابطه مثبت و مستقيم هوش هيجانی با رضايت تحصيلی بود. بر اساس ضريب استاندارد بتا با هر واحد تغيير در واريانس هوش هيجانی به اندازه پنج واحد در واريانس رضايت تحصيلی تغيير ايجاد شد. نتيجه‌گيری: می‌توان از طريق پرورش مهارت خودآگاهی و خودانگيزی در دانشجويان ميزان رضايت تحصيلی آنان را افزايش داد. با ارتقاء سطح رضايت تحصيلی به‌طور مستقيم احتمال پيشرفت تحصيلی دانشجويان در آينده افزايش می‌يابد.

Background: Personal characteristics such as gender, ethnicity, disability, age, goals and personal expectations and academic variables such as the number of classes and grades are among the factors that could have an important role in the development of student satisfaction. Besides these factors, the relationship between emotional intelligence (EI) and academic satisfaction has received little attention. Methods: This descriptive cross-sectional study was done in Tehran University of Medical Sciences, Tehran, 2013. Cluster sampling was applied in this study. First, faculties randomly selected from Tehran University of Medical Sciences then randomly selected classes from the faculties. Self-report and Barr-Onʹs emotional Intelligence questionnaires were used to collect data and measuring the variables of educational satisfaction. Questionnaires were completed by students. Overall reliability test using Cronbachʹs alpha coefficient was 0.73. The cut-off point of questionnaires was considered 70. This means that scores below 70 points showed the low level of satisfaction and scores more than 70 points were considered as a high level of satisfaction. Results: One hundred sixty eight students participated in the study. Average emotional intelligence was 3.25±0.45, the scale of consciousness 3.44±0.59, the self-control scale 3.90±0.59, scale spontaneous 3.17±0.46, Social skills 3.30±0.59, social consciousness 3.24±0.67, satisfactory academic 96.55±14.66 respectively. There was a significant relationship between self-consciousness and educational satisfaction (P=0.002) but self-control variable did not significantly correlated with educational satisfaction (P=0.249). The results showed that emotional intelligence on academic satisfaction can be explained. A change in the variance in one unit emotional intelligence was as much as five unit of the variance student satisfaction in based on standardized beta coefficient. There is a positive and direct relationship between them. Conclusion: The promotion of education satisfaction will increase indirectly possibility of job satisfaction in students in the future. Our results showed self-awareness and motivation skills in students increase their educational satisfaction.