طراحي مدل كارآفريني سازماني مبتني بر رابطه راهبرد سازماني با ابعاد گرايش هاي كارآفرينانه سازماني در سازمان تربيت بدني

Designing the Model of Corporate Entrepreneurship Based on the Relationship between Corporate Strategy and Dimensions of Corporate Entrepreneurial Orientations in Physical Education Organization

مديريت راهبردي كارآفريني سازماني عاملي حياتي در ارتقاي بازدهي سازمان هاست و تعداد نقش مهمي در آماده سازي كارآفريني براي آن سازمان دارد، چراكه فعاليت هاي كارآفريني اغلب بر پايه مديريت راهبردي كارآفريني بنا مي شوند. مديران با ارتقاي مشاركت جويانه كارمندان خود، در شكل گيري راهبرد سازمان و شكل دهي انعطاف پذيري راهبردي براساس شرايط تمركز بر كنترل مالي مي توانند سازمان خود را به سوي كارآفريني سوق دهند. راهبرد كارآفرينانه به عنوان يكي از پيشبران اصلي كارآفريني سازماني مطرح است. پژوهش حاضر با هدف ارايه الگويي مطلوب در زمينه ارتباط بين راهبرد كارآفرينانه با ابعاد گرايش هاي كارآفرينانه سازماني در سازمان تربيت بدني انجام گرفته است. متغيرهاي پيش بين مولفه هاي راهبرد كارآفرينانه (شدت بررسي محيطي، انعطاف پذيري برنامه ريزي، چشم انداز برنامه ريزي، تمركز و كنترل برنامه ريزي) و متغيرهاي ملاك ابعاد گرايش هاي كارآفرينانه سازماني (نوآوري، ريسك پذيري، استقلال طلبي، رقابت تهاجمي و پيشتازي در بازار) است. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان و مديران سازمان و تعداد نمونه آماري 202 نفر است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي محقق ساخته راهبرد كارآفرينانه سازماني با آلفاي كرونباخ 90/0 و گرايش هاي كارآفرينانه سازماني با آلفاي كرونباخ 99/0 است. براي بررسي روايي ابزار پژوهش از تحليل عاملي و براي تجزيه و تحليل نتايج داده ها از آمار توصيفي استفاده شد. در راستاي تحليل داده ها از مدل هاي آماري t تك گروهي رگرسيون تك و چندمتغيري و براي طراحي مدل از نرم افزار LISREL استفاده شد. يافته هاي تحقيق نشان داد سطح راهبرد كارآفرينانه سازماني و گرايش هاي كارآفرينانه در سازمان كمتر از حد متوسط است، همچنين ارتباط مثبت و معني داري بين «راهبرد سازماني» با «گرايش هاي كارآفرينانه سازماني» در سطح 01/0 > ? مشاهده شد. از ديدگاه نمونه هاي تحقيق، ميزان «برنامه ريزي كمتر از يك سال» بيشتر از حد متوسط و «برنامه ريزي بيش از 5 سال» در سازمان كمتر از حد متوسط است. همچنين «تمركز بر مراحل برنامه ريزي» تنها در سطوح بالاي سازمان صورت مي گيرد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه سازمان تربيت بدني داراي وضعيت غيركارآفرينانه است.

This research was conducted to provide a desired pattern based on the relationship between entrepreneurial strategy and the dimensions of corporate entrepreneurial orientations in Physical Education Organization. Predictive variables were entrepreneurial strategy components (intensity of environmental investigation, flexibility of planning, planning vision, planning focus and control) and the criterion variables were dimensions of corporate entrepreneurial orientations (innovation, risk taking, independence, aggressive competition and leading in the market). The statistical population of the study consisted of all staff and managers of this organization and the sample consisted of 202 subjects. Two researcher-made questionnaires of corporate entrepreneurial strategy (?=0.90) and corporate entrepreneurial orientations (?=0.99) were used to collect the data. To investigate the validity of the questionnaires, factor analysis was used and to analyze the data, descriptive statistics, multivariate and univariate regressions and one group t test were used and finally LISREL software was applied to provide the suitable pattern. The findings showed that Physical Education Organization used a low level of corporate entrepreneurial strategy and entrepreneurial orientations. There was a positive and significant relationship between corporate strategy and corporate entrepreneurial orientations (? < 0.01). From the viewpoints of the subjects, ‘planning less than one year’ was above the average level and ‘planning for more than five years’ was under the average level. The findings also indicated that ‘concentration on planning stages’ was only accomplished at the higher levels of the organization. It can be concluded that Physical Education Organization was in a non-entrepreneurial status.