تحليل و بازشناسي رفتارهاي زيست محيطي شهري (مطالعه موردي: شهر اصفهان، سال 1391)

محيط زيست شهري مانند همه محيط هايي كه زندگي در آنها جريان دارد در فعاليت هاي انسان تاثير گذاشته و از آن متاثر مي گردد و به دليل شمار جمعيت زيادي كه در آن درگيرند اين تاثير متقابل اگر مخرب باشد فجايع زيست محيطي به بار خواهد آورد. رفتار شهروندان در برخورد با محيط زيست اطرافشان عامل مهمي در كاهش مخاطرات زيست محيطي در حيات شهري است. بديهي است كه عوامل متعددي مي تواند بر يك رفتار خاص تاثير بگذارد، اما از آنجا كه بررسي تمامي عوامل در چهارچوب يك تحقيق نمي گنجد، اين تحقيق به سنجش تاثير برخي متغيرها از جمله دانش زيست محيطي، نگرش زيست محيطي، ارتباط افراد با طبيعت، سن، جنسيت، وضعيت تاهل، موقعيت اجتماعي/ اقتصادي بر رفتار زيست محيطي شهروندان پرداخته است. اين پژوهش به شيوه ي پيمايشي و با توزيع پرسش نامه بين افراد نمونه اي به حجم 400 نفر در سال 1391 انجام شده است. افراد نمونه به شيوه ي سهميه اي از جامعه آماري شهروندان بالاي پانزده سال شهر اصفهان انتخاب شدند. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه رفتار زيست محيطي شهروندان اصفهاني نسبت به دهه قبل رفتار هايي مسئولانه تر شده است. ارتباط افراد با طبيعت مهمترين عامل پيش بيني كننده رفتار زيست محيطي از بين ديگر عوامل مورد بررسي است. افراد مسن و زنان رفتارهايي مانند تفكيك زباله واستفاده از حمل و نقل دوستدار محيط زيست را بيشتر از مردان انجام مي دهند. موقعيت اجتماعي/ اقتصادي پيش بيني كننده استفاده افراد از حمل و نقل دوستدار محيط زيست و خريد زيست محيطي است كه البته رابطه اول منفي است بدين گونه كه افراد با موقعيت اجتماعي/ اقتصادي بالاتر كمتر از حمل و نقل دوستدار محيط زيست استفاده مي كنند. زنان از حمل و نقل دوستدار محيط زيست بيشتر استفاده مي كنند و در زمينه تفكيك زباله از مبداء نيز رفتار مطلوب تري دارند.