ارزيابي ميزان قابليت‌هاي كارآفريني در دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد

Evaluation of entrepreneurship capabilities in students of Mashhad University of Medical Sciences: 2003-2004

سابقه و اهداف: امروزه توجه به كارآفريني در ايجاد يك فضاي سالم اقتصادي و ملي يك ضرورت محسوب مي‌شود و نقش آن در پايداري و ثبات اقتصادي تاييد شده است. اين پژوهش به بررسي ميزان قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد پرداخته است. روش بررسي: اين تحقيق از نوع توصيفي و پيمايشي هست كه در آن 200 نفر از دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد در سال تحصيلي 92-93 به روش تصادفي انتخاب شد. با توجه به اهداف پژوهش، از پرسشنامه به ‌عنوان ابزارگردآوري اطلاعات استفاده شد. روايي پرسشنامه‌ها از روش روايي محتوا با استفاده از نظر متخصصان مورد تاييد قرار گرفت. تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS11.5انجام شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه ميزان قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان از حد متوسط بالاتر است، البته قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان سال اول و آخر مبين وجود تفاوت معنادار نبود. همچنين قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان بر اساس خرده مقياس‌هاي قابليت كارآفريني داراي تفاوت معناداري بود(001/0 > P). نتيجه‌گيري: تقويت استعداد كارآفريني و كارآفرينان در دانشجويان با تكيه بر برنامه‌هاي آموزشي دانشگاه‌ها به‌عنوان يك وسيله كسب رونق اقتصادي كشور مورد تاكيد است. بر اساس نتايج به دست آمده و عدم وجود تفاوت قابليت كارآفريني دانشجويان سال اول و سال آخر به نظر مي‌رسد اصلاح و بازنگري در برنامه‌هاي آموزشي براي تقويت قابليت‌هاي كارآفريني دانشجويان بيشتر بايستي مورد نظر دانشگاه قرار گيرد و آموزش قابليت‌هاي كارآفريني در برنامه‌هاي درسي مورد توجه قرار گيرد.

Introduction: Today, entrepreneurship is essential for developing a healthy national economic environment and its role in the economic stability has been confirmed. The aim of this study is to evaluate entrepreneurship capabilities in the students of Mashhad University of Medical Sciences. Methods: in this descriptive–analytic study, 200 students from Medical Faculty of Mashhad University of Medical Sciences on 2003-2004 were enrolled in a simple random sampling. According to the research objectives, data was gathered with a questionnaire. Validity of the questionnaire was assessed based on expert panel. Data was analyzed by using SPSS11.5 software. Results: The findings indicated that levels of entrepreneurial ability of students were higher than average, although senior and junior students showed equally entrepreneurship capabilities. Entrepreneurial competencies of students according to the subscales of entrepreneurship skills was statically significant (p < 0.001). Conclusions: Strengthening of entrepreneurship capabilities in students based on training programs are emphasized as a means to achieve economic prosperity. The results of this study showed that there were no difference between capable of Entrepreneurship of senior and junior students, thus educational curriculum should be revised to enter training entrepreneurship in university curricula.